Roy van Eijk

Een late herfstavond op VVF Capbreton. Onstuimige bakken, onshore wind en regen teisteren de kust. Een eenzame surfer dobbert alleen te midden van de chaos en werpt zich, onder toeziend oog van een tiental locals en toeristen, zonder vrees in een paar dubbel overhead close-outs. Maken doet hij ze niet, maar zijn commitment zorgt voor gejuich en instemmend geknik van de toeschouwers. Het ziet er weinig uitnodigend uit, vooral bruut. Animo om uit te peddelen is er dan ook niet. Als het bijna donker is, komt hij breed grijnzend uit het water. “Er zaten nog best een paar mooie tussen, jammer dat ik net niet uit die laatste barrel kwam.”

Tekst: Martijn Boot

Beeld: Sophia Gaugerica Steevensz (actie) & Mirko Meerwaldt

Roy van Eijk (25) is een man met een missie: dikke barrels rijden. Hoe hoger en holler, hoe beter. Iedere mogelijkheid om een paar stevige bakken te droppen, pakt hij met beide handen aan. Samen met zijn vriendin Sophia Gaugerica Steevensz werkt hij als een goed geolied team aan zijn grote droom. Eens wil hij zijn tanden zetten in iconische spots als Pipeline en Teahupoo. Sophia filmt en fotografeert, Roy charget en edit de beelden zelf tot gelikte filmpjes. Roy groeide op in Ter Heijde, vlak achter de duinen. Als jonge grommet lag hij zoveel mogelijk in het water, deed hij mee aan wedstrijdjes en werkte hij onder de hoede van Mark van Meerkerk aan zijn skills. De liefde voor barrels ging moeiteloos over van mentor op leerling. Op zijn achttiende ging hij voor een paar maanden naar Australië. Er ging een nieuwe wereld voor hem open. Hij was inmiddels flink gegroeid en een stuk sterker. Die kracht vertaalde zich in zijn surfstijl. Roy is geen elegante small wave surfer. Zijn bouw en mindset komen het best tot zijn recht in krachtige golven. Power turns en barrels liggen hem beter dan pompen in het slob. Ondanks een aantal goede wedstrijdresultaten en bescheiden sponsordeals verschoof Roy’s focus dan ook al snel. Hij surft nog altijd graag in de Noordzee, maar zijn hart ligt bij serieuze surf, golven met consequenties. Waardering van andere surfers weegt voor Roy ook zwaarder dan een overwinning op het NK. Dat besef groeide tijdens zijn verblijf in Australië. “Als je tegen een Australiër zegt dat je Nederlands kampioen bent, moet ‘ie lachen. Als je een clipje laat zien waarin je grote barrels op La Graviere rijdt, krijg je respect.”

Respect en waardering van goede surfers, het vormt een rode draad in het gesprek. “Vorig jaar lag ik in Hossegor in het water toen Nat Young uitpeddelde met een paar maten. Het was serieus aan de maat. Opeens kwam er een dikke piek recht op mij af, ik lag in perfecte positie. Nat begon om me heen te peddelen, maar ik dacht: mooi niet, deze is voor mij. Ik stickte de drop, zat in een dikke tunnel en werd er zo hard uitgespuugd dat ik niets meer zag door de spray. Stond er op de kant een groep van wel dertig man te joelen. Dat zijn toch de momenten waar je het voor doet.” Tegenwoordig doet hij nog maar zelden mee met wedstrijden. Als de golven goed en hoog zijn, kan hij zich nog wel motiveren. Als het wat minder is, staat hij liever aan de kant om ‘zijn’ jongens en meisjes aan te moedigen. Roy is momenteel coach van het nationale team van SurfBenelux en geeft iedere zondag training aan de grommets van het regionale team. Werken aan techniek, kracht, conditie en het delen van zijn kennis en ervaring geeft hem veel voldoening. De rekeningen betaalt hij van zijn werk als beveiliger op evenementen. Hij wist een goede deal te bemiddelen bij zijn werkgever. Wanneer een grote swell zich aandient, kan hij last minute vrij krijgen om op jacht te gaan.

Dichtbij huis surft Roy het liefst op spots als La Graviere en Mundaka, maar het lijstje met plekken waar hij ooit wil surfen is lang. Cloudbreak, G-Land, Nias en Thurso om er maar een paar te noemen, en uiteindelijk dus Pipeline en Teahupoo. Allemaal spots die als heavy te boek staan. Plekken waar je de barrel van je leven kan rijden, maar ook een wipe-out uit je ergste nachtmerries kan beleven. Bang is hij echter nog nooit geweest. “Natuurlijk voel ik een bepaalde spanning als het hoog en hol is, maar echt bang ben ik nog nooit geweest. Ja, bang dat ik mijn board breek want ik heb nu eenmaal niet de luxe van een onuitputtelijke quiver. Maar bang om te verdrinken? Nog niet althans haha… Als ik in het water lig gaat er een knop om. Je voelt een bepaalde spanning en druk, zeker als er allemaal goede gasten in liggen, maar die gebruik ik juist om ervoor te gaan. Surfen in heavy condities is een kwestie van commitment. Als je gaat, dan ga je. Ruimte voor twijfel is er niet. De heftigste spoelingen heb je als je op het laatste moment toch maar niet gaat en met lip en al naar beneden stort. Als ik eenmaal aanpeddel ga ik, ook al weet ik soms dat de kans om de golf te maken vrijwel nul is.” Die commitment en dat zelfvertrouwen komt niet vanzelf, realiseert Roy zich maar al te goed. “Je kan niet denken dat je zomaar uit het niets op een plek als Teahupoo uitpeddelt en een goede golf kan pakken, daar moet je naartoe werken. Dat doe ik door veel te surfen, mijn grenzen te verleggen tijdens trips en veel te kickboksen. Kickboksen is een super work out. Het geeft je kracht, conditie, lenigheid en je wordt er hard van. Ik hoop binnenkort ook een free dive cursus te gaan doen. Ik wil wel eens zien hoever ik, onder professionele begeleiding, mijn longen en geest kan pushen.”

Ervaring opdoen en grenzen verleggen, het maakt allemaal deel uit van een masterplan. Dat komt in een notendop neer op: hard trainen, veel surfen, grote swells najagen en daar goede content van maken. De aankomende drie jaar heeft Roy zorgvuldig uitgestippeld. Dit jaar zoveel mogelijk dikke swells scoren in Spanje, Portugal en Frankrijk. Hopelijk wat vette slabs surfen in Ierland en Schotland. Dan richting Fiji en Indo om uiteindelijk zichzelf te testen in de golven van Pipeline en Teahupoo. Zo’n missie tot een succes maken doe je niet alleen. Daar zijn sponsors voor nodig. Waar vroeger de kortste weg naar een sponsor goede wedstrijdresultaten was, is er tegenwoordig een alternatieve manier om exposure voor je sponsors te krijgen. Online media bieden een goed platform om film en video te delen. “Ik heb waanzinnig veel geluk met Sophia. Zij schiet zowat elke golf die ik rij op foto of film en ik monteer het dan tot filmpjes. Op die manier bereik je veel meer voor je sponsors dan wanneer je een wedstijdje wint op Wijk aan Zee. Het moeten natuurlijk wel goeie filmpjes zijn en liefst in uitdagende condities. Ik ben zelf ook stoked als ik een mooie clip zie van gasten die vette golven rijden.”

Met hulp van Sophia, die communicatie studeerde, stelde Roy een serieus mediaplan op waarmee hij nu op zoek is naar sponsors. “Steun van sponsors is essentieel. In het verleden heb ik dat misschien niet altijd even goed aangepakt. Had ik meer gefocust op wedstrijden en actief de media benaderd dan had het misschien anders gelopen, maar zo ben ik nu eenmaal niet. Ik was nooit het type dat de spotlights opzocht, of bewust keuzes maakte die commercieel gezien goed uitpakken. Dat wil ik nu anders doen en met de steun van SurfBenelux is er een eerste goede stap gezet.” Of zijn zoektocht naar sponsors de gewenste steun gaat opleveren is nog de vraag, maar er zijn positieve signalen en ontwikkelingen. En als het niet lukt? “Mocht het uiteindelijk niet lukken om voldoende support te vinden dan ga ik het gewoon zelf doen. Het is niet zo dat ik dan maar stop met surfen en mijn droom opgeef. Surfen is mijn leven en dikke barrels scoren mijn passie. Natuurlijk hoop ik dat we een partij vinden die ons daarin wil ondersteunen, maar die golven ga ik hoe dan ook ooit rijden.”

Dit artikel is afkomstig uit 6|SURF nummer 2 van 2015, Deze kun je nabestellen in de webshop. Maar natuurlijk kun je het best abonnee worden, zodat je geen reisverslag meer hoeft te missen. Digitale uitgaven zijn ook altijd verkrijgbaar in onze Soul Kiosk App.