Salsa Warbird Review – Een rare vogel

Bas Rotgans staat bekend als een wandelende fietsencyclopedie waarin gravel het grootste lemma is. Hij bouwde onlangs een Salsa Warbird op. Een indrukwekkende naam, maar wat is het voor fiets? We vroegen hem waarom hij dat frame koos, hoe hij het opbouwde, en hoe het rijdt.

“Een review doen van de Salsa Warbird die ik eigenhandig heb uitgekozen en opgebouwd?”
– “Ja, dat is precies wat ik bedoel. Jij bent een heel ervaren gravelrijder, erg kieskeurig en had – theoretisch – elke fiets kunnen kiezen die je wilde. Leg maar eens uit waarom het deze is geworden. Goed idee, toch?” Tuut-tuut-tuut.

Zucht. Wat heb ik mij nou weer in mijn maag laten splitsen? Goed, ik heb een nieuwe gravelbike gekocht. Eentje van carbon, no less. Maar er kwamen een paar dingen bij elkaar. Eén, ik stond ingeschreven voor de korte, maar snoeiharde bikepackrace Further (en dit was ook nog eens mijn tweede poging, vorig jaar was ik roemloos ten onder gegaan). Twee, ik wilde iets dat (veel) lichter en daarmee speelser, sneller en competitiever was dan mijn stalen Curve Grovel. Drie, ik zat al jaren met samengeknepen ogen te kijken naar een Salsa Warbird. Een van de eerste gravel-specifieke bikes op de markt, inmiddels in zijn vierde(!) generatie. Geen Europees georiënteerde wielrenner zal met een blik van herkenning opkijken bij het noemen van het merk Salsa, maar in het land waar gravelracen is uitgevonden, is de Warbird al meer dan een decennium een veel geziene gast op de startlijn van legendarische events.

In deze coronatijden was het nog verdomde moeilijk om alle componenten bij elkaar te krijgen om mijn Salsa Warbird op te bouwen. Maar een paar dingen waren me al duidelijk: 700c wielen met minstens 40 millimeter gravelbanden. Een Shockstop-stuurpen met een subtiele elastomeerdemping van Redshift. Een 2x drivetrain met een dikke cassette achter, liefst met een mountainbikeverzet. Als Bruin het kan trekken, dan wil ik graag elektronisch schakelen. En of de duivel ermee speelt: nét op het moment dat ik ein-de-lijk een Di2 GRX drivetrain boven water weet te krijgen en de bouw van mijn Salsa Warbird realistisch lijkt te gaan worden, belt FFWD me op of ik een tijdje hun nieuwe Drift-gravelwielset wil ‘testen’! Terwijl ik ophang, zegt het duiveltje op mijn schouder: ‘Die gasten hebben echt geen idee wat jij met die wielen gaat doen, hè?! Gne, gne, gne.’

Doordracht

Meneer Shimano draait zich om in zijn graf; ik wil een Di2 1x achterderailleur combineren met een drivetrain die verder 2x is. Dat hoort niet, maar kan wel. Zo heb ik voor een 48/31-verhouding op de crank en kan ik er achter een 11-40 cassette in proppen. 31×40 als lichtste verzet klinkt belachelijk, maar je merkt het nut zelf wel als je een keer Further gaat rijden. De GRX schijfremmen combineer ik met mountainbike-schijven, ik ben ervan overtuigd dat die beter met hitte omgaan én ik vind de kleinere vinnen gewoon mooi. Ik monteer een 42 centimeter Zipp XPLR-stuur op mijn Salsa Warbird dat ik nog heb liggen. Ik ben gek op sturen met gematigde flare en zou normaal breder willen op een gravelbike, maar ik heb even niets anders. Met de bottle-down uitvoering van King Cages kunnen de bidonhouders nóg lager in het frame dan Salsa Warbird heeft bedoeld en zo prop je het laatste beetje ruimte in de framedriehoek vol. Onder de onderbuis monteer ik mijn opslag met reservespullen. Tot slot maak ik de Warbird af met een setje bijpassende tassen uit Apidura’s Racing-serie. Dat ziet er verdomd strak uit!

Verder bouwt de Salsa Warbird zichzelf. En daar hoor je in reviews NOOIT iets over. Mag ik hier even de handjes op elkaar voor alle engineering die ervoor heeft gezorgd dat het fijn is om aan deze fiets te sleutelen? Bijna alles is doordacht en uitgedokterd. Door de onderbuizen en achterbrug lopen carbon pijpjes. Als je ergens een kabel of remleiding in steekt, schiet ie een paar seconden later aan de achterkant weer uit het frame. Zonder te hoeven vissen of kloten om al die interne toestanden door te rijgen. De remleiding van de Salsa Warbird voor het achterwiel loopt zelfs in een vloeiende beweging van het balhoofd door tot bij de achteras. Het enige dat ik mis, is een geschroefde bottombracket.

Mountainbike of toch de Salsa Warbird

Na een paar honderd warm-upkilometers, trap ik mijn Salsa Warbird de Pyreneeën in. Further is heel erg hard en zwaar fietsen op asfalt en afgelegen grindpaden, totdat het pad zo steil omhoog gaat dat je alleen nog maar met je fiets omhoog kan lopen. Daarom wilde ik een lichte fiets. En dat is gelukt zonder echt mijn best te doen: mét naafdynamo, verlichting én met dikke banden, zit ik onder de negen kilo. Mijn bepakking is extreem minimalistisch en daardoor ook licht. Afdalen – zowel op asfalt als onverhard – gaat hard en gecontroleerd, de lange wielbasis van de Salsa Warbird is hemels, en geeft meer vertrouwen dan ik zou moeten hebben. De geveerde stuurpen spaart mijn handen en polsen. De Drift-wielen, goeie GOD! Ik had nog nooit op een gravelbike met carbon wielen gereden, laat staan zulke lichte. Maar elke trap op een pedaal is een toename van momentum. De paden die we rijden, zijn mijlenver voorbij wat er in de functieomschrijving van de FFWD-wielen staat, maar ze geven geen krimp. Tubeless G-Ones en bijna 25 millimeter interne velgbreedte for the win!

Om te weten wat een fiets kan hebben, moet je ‘m tot het randje rijden. En dat wil wel lukken in de Pyreneeën. Ik kan er met mijn hoofd niet bij, ik zit op trails waar je je prima zou kunnen vermaken met een full-suspension mountainbike. Maar ik rijd op mijn Salsa Warbird met dropbars. It ain’t pretty, maar ik kom prima en veilig beneden. Het is bijna belachelijk om te bedenken dat goede gravelbikes zo ver zijn gekomen, dat je er zelfverzekerd dit soort terrein mee te lijf kan gaan. En voor de goede orde: met een paar kilo bikepackrace-uitrusting en een berijder met slaaptekort aan boord.

Scalpel

Een paar weken later rijd ik de Pathfinder Giro in Eindhoven op mijn Salsa Warbird. 120 kilometertjes karren over Eindje’s finest. Ik heb banden met meer profiel en de bikepacktassen liggen thuis. De Salsa Warbird fileert de bochten van de verschillende stukken mountainbikeparcours met de finesse van een Japans koksmes. Van een denderende bulldozer naar een verfijnd scalpel. Deze fiets verdient meer dan mijn slome benen op deze dag kunnen opbrengen. Maar van binnen zit ik te grinniken, dit is de ramkoers waarop de Salsa Warbird al elf jaar ligt. En we beginnen het in Europa nu pas te ontdekken!

Specificaties en prijs van de Salsa Warbird

Frame Salsa Warbird, 57,5cm
Voorvork Salsa Waxwing Deluxe
Shifters Shimano GRX Di2 Disc RX815
Remmen Shimano GRX Di2 Disc RX810
Remschijven Shimano XTR MT900, 160mm
Stuur Zipp Service Course XLPR 42cm
Stuurpen Redshift ShockStop Suspension Stem, 100mm
Zadel PRO Stealth Offroad 142mm
Zadelpen Newmen Advanced 27,2mm/0mm setback
Wielen FFWD Drift, 25mm intern
Banden Schwalbe G-One Ultra Bite, 40-622
Crankset Shimano GRX Di2 R810-2 / 48-31
Achterderailleur Shimano GRX Di2 R817
Cassette Shimano XT M8000 11-40
Gewicht sub 9 kg (mt. 57,5 excl. pedalen)
Info salsacycles.com
Prijs ca. € 7.000,- (frame + vork € 2.199,-)

Tekst door Bas Rotgans
Beeld door Gijs Ferkranus, Camille McMillan/Further

De nieuwste uitgave van Wielrenblad kun je bestellen in de Soul Webshop. Losse exemplaren zijn ook weer verkrijgbaar in de betere boekhandels. Ook is Wielrenblad #4 2020 beschikbaar in de Soul Kiosk App. Wil je voortaan geen nummer van je favoriete magazine meer missen? Word dan snel abonnee van Wielrenblad. Dan ontvang alle nummers als eerste in je brievenbus en profiteer je van alle voordelen voor onze trouwe abonnees. Bovendien houd je ook meer tijd over voor je volgende tocht!