Uitgelicht: Schwalbe Pro One

De klassieke vouwband met binnenband is achterhaald, tubeless heeft de toekomst. Zo denken ze erover bij Schwalbe. Doordat er geen onnodige wrijving ontstaat tussen band en binnenband, is de rolweerstand bij tubeless lager dan bij vouwbanden. Je kunt bij tubeless met een lagere bandenspanning rijden zonder dat dit de prestaties beïnvloedt. De banden zijn bovendien beter bestand tegen lekrijden. En als je dan lek rijdt, vult de vloeibare latex in de band het gat vaak vanzelf op en kun je gewoon doorfietsen. Het Duitse merk zet dan ook al jaren in op tubeless.

Schwalbe presenteerde half augustus de nieuwe versie van het vlaggenschipmodel Pro One voor de wereldpers in Toscane. Journalisten uit de Verenigde Staten, Australië, Engeland, Duitsland, België en Nederland waren van de partij. Ook Wielrenblad toog naar Italië om de banden te testen in de heuvels en op de strade bianche.

De Duitse fabrikant heeft zijn tubeless modellen aan een compleet redesign onderworpen, vertelt productmanager race Felix Schäfermeier in een zaaltje van hotel Massa Vecchia in het zuiden van Toscane. Bij het redesign was ‘souplesse’ het sleutelwoord. Daarmee doelt Schwalbe op ‘de lichtvoetigheid van wielrennen op de weg’. Schäfermeier: “Zoals Lance Armstrong met een hoge cadans de bergen beklom”.

Het nieuwe karkas van de Pro One moet een optimum bieden tussen rolweerstand en grip. De band heeft twee in plaats vier lagen en is daardoor lichter dan zijn voorganger. De 25-millimeter-versie weegt 235 gram en zit daarmee 10 gram lager in gewicht. Als bescherming is een V Guard anti-leklaag van 14 millimeter toegevoegd. De nieuwe compound biedt volgens Schwalbe 22 procent meer grip in de bochten, terwijl de band uitkomt op een 13 procent lagere rolweerstand. Hij is verkrijgbaar in 25, 28 en 30 millimeter breedte.

Voor tijdrijders is een speciale superlichte versie ontworpen: de Schwalbe Pro One TT. Deze weegt 205 gram bij 25 millimeter breedte. “Het is de snelste en lichtste tubeless band ter wereld. Ontworpen op de limiet”, zegt Schäfermeier. Dat maakt hem wel kwetsbaar: de band heeft geen anti-leklaag zoals de normale Schwalbe Pro One.

Plakken

Schwalbe beweert dat de montage van de band – toch altijd het zorgenkindje bij tubeless – net zo makkelijk gaat als bij een ouderwetse vouwband. Dat komt door de samenwerking met velg- en wielfabrikanten en een speciale afdichtlip die ervoor zorgt dat er na montage geen lucht kan ontsnappen. Mocht je band zo beschadigd zijn dat de vloeibare latex het gat niet kan dichten, kun je er altijd een normale binnenband in leggen om je rit af te maken.

De Schwalbe Pro One is er alleen in het zwart en heeft een ingetogen vormgeving met een licht V-vormig profiel dat je in de rijrichting dient te monteren. De tubeless variant is gemarkeerd met extra label TLE (Tubeless Easy) aan de zijkant.

‘Souplesse is geen marketing bullshit. Jullie zullen het zelf ervaren’, zegt hoofd marketing & pr Doris Klytta van Schwalbe. Tijd voor een testrit. Met een groep van zo’n vijftien journalisten en een aantal begeleiders rijden we de heuvels van de regio Grosetto in. Schwalbe spaart zijn banden niet: de wegen zijn hobbelig en hier en daar door gaten ontsierd. Mijn 28-millimeter-banden lijken te plakken aan de grond, zoveel grip geven ze gevoelsmatig. Dat geeft vertrouwen. In een lange, kronkelende afdaling met uitzicht op de Tyrreense Zee durf ik de fiets al gauw plat te gooien in de bochten.

Een tocht door Toscane is niet compleet zonder een passage over de strade bianche. We rijden langs tomatenvelden en draaien rechtsaf een onverharde laan met cipressen op – een ‘witte straat’ uit het boekje. De weg biedt een goede mogelijkheid om de V Guard anti-leklaag te testen. Ik stuur moedwillig over stenen en door kuilen, maar lekrijden doe ik niet. Afgezien van één collega komen we ongeschonden uit de strijd.

De volgende morgen rijd ik op de 30-millimeter-variant die nog meer demping lijkt te geven. Geen overbodige luxe, want het wegdek is wederom Spartaans. Hoewel de eerste indruk veelbelovend is, kunnen we geen harde conclusies over zaken als grip, rolweerstand en comfort trekken. Daarvoor zouden we de banden op de eigen fiets moeten monteren om de prestaties in soortgelijke omstandigheden te vergelijken ten opzichte van de huidige bandenset.

En hoe zit het met de montage? Na een paar keer oefenen tijdens een workshop krijg ik de band er in no time opgelegd – zonder hulpmid- delen. Dat zegt nogal wat, want meestal ben ik geen held in het omleggen van banden – het zal met mijn wielrennersarmen te maken hebben. De belofte dat je de tubeless band net zo makkelijk als een vouwband kunt monteren, is dus alvast ingelost.

Weten in hoeverre de tubeless banden van Schwalbe geschikt zijn voor je wielset? Klik dan hier.