Shimano’s nieuwe GRX-groep

Over een paar uur vliegen de profs over deze gravelwegen tijdens de achtste etappe van de Tour de France. Maar op dit moment geven wij alles om een goede tijd neer te zetten. Na zeven stroken branden de benen, het stof zit tot in de longen. Nog een laatste chemin blanc. De nieuwe elektronische gravelgroep van Shimano geeft geen krimp. Gelukkig maar. Met een paar simpele klikken schakelt hij razendsnel naar de zwaarste versnelling. Straks op Strava maar eens kijken wat het waard is.

Een half jaar na de introductie van de mechanische 12-speed GRX-gravelgroep heeft Shimano de Di2-versie op de markt gebracht. En wat is een betere plek om deze uit te proberen dan de Franse versie van de Strade Bianche in de Tour de France? Op uitnodiging van Shimano zijn we in Troyes en worden we een dag als prof behandeld. In de laatste zestig kilometer van deze vooraf veelbesproken etappe mogen we zelf aan den lijve ondervinden hoe de nieuwste loot aan hun graveltak zich houdt.

De Shimano GRX-groep heeft flare

Shimano GRX RX825 Di2 is een evolutie op de bestaande technologie van Shimano. Net als de nieuwste 12-speed Di2-weggroepen is deze groep semidraadloos. Beide derailleurs zijn met een kabeltje aan elkaar en de batterij verbonden. De shifters werken draadloos en halen hun energie uit een knoopcelbatterij. De niet-elektronische onderdelen als remklauwen, crankset, cassette en ketting komen uit de mechanische gravel- groepen. De groep is alleen als 2×12 verkrijgbaar, met voor 48/31 en achter de keuze tussen 11-34 en 11-36.

De shifters hebben de grootste verandering ondergaan. Om beter aan te sluiten bij sturen met flare hebben ze een meer afgeronde vorm. Zo blijven ze in verschillende hoeken goed in de hand vallen. De shifterknoppen zijn iets uitgesprokener, zodat je deze tijdens het schakelen onder zwaardere omstandigheden of met handschoenen goed uit elkaar kunt houden en minder snel misschakelt. Daarnaast hebben ze aan de binnenkant wederom een extra knop gekregen. Afhankelijk van je instellingen kun je hiermee schakelen of andere apparaten besturen, zoals van scherm veranderen op je computer of je lamp aan- en uitzetten. Ten slotte is het rubber wat stroever om de grip te verbeteren.

De achterderailleur kent de SHADOW RD+- technologie. Als deze ingeschakeld is, staat de ketting onder een grotere spanning. Dit zorgt voor minder geluid en nauwkeuriger schakelen. De RX825-achterderailleur is ook de communicatiehub voor de groep en bevat het oplaadpunt voor de batterij.

Net als bij Shimano’s eerdere gravelgroepen is de kettinglijn van de RX825-groep 2,5 millimeter breder dan de wegvarianten. Hierdoor ontstaat er meer ruimte voor bredere banden.

Front shift next

De Shimano Di2-groepen zijn met de E-Tube Project-app in te stellen. Naast het schakelen zoals je het kent, kun je ook kiezen voor Synchronized of Semi-Synchronized schakelen. Hiermee kiest het systeem bij het op- of afschakelen zelf of er ook voor geschakeld moet worden, zodat de kettinglijn zo recht mogelijk blijft. Daarnaast kun je met de app de werking van de knoppen op je shifters instellen en de batterijstatus checken. Echt nieuw is Front Shift Next. Met deze functie is de voorderailleur met één knop naar keuze te bedienen. Afhankelijk van het blad waar de ketting op ligt schakelt de voorderailleur dan op of af. Dit maakt het schakelen vooraan simpeler en intuïtiever. Fijn voor beginnende rijders, maar ook voor ervaren renners die in het heetst van de strijd opereren.

Zoevende derailleurs

Vlak voor gravelstrook acht worden we door de bus afgezet. Nog even snel wat eten en drinken, bidons van sportdrank voorzien en een gelletje in de achterzak steken, waar we een echt rugnummer op hebben gespeld. Een laatste check van de testfiets: een Rose Backroad FF, uiteraard afgemonteerd met de volledige Shimano GRX RX825 Di2-groep. We krijgen een auto voor ons, een materiaalwagen achter ons, twee meerijders en begeleidende motorrijders. De eerste geasfalteerde kilometers klinkt overal in de groep het zoevende geluid van schakelende derailleurs. Even uitproberen hoe het werkt. Iedere klik wordt direct gevolgd door een schakelbeweging. De snelheid is wat we gewend zijn van andere elektronische Shimano-groepen. Dat er nu draadloos gecommuniceerd wordt tussen shifters en derailleurs is niet te merken.

Met de Thieffrain à Magnant krijgen we de eerste chemin blanc voor de kiezen. Bijna vier kilometer lang, overwegend vlak, maar met een venijnig klimmetje op het eind. Meteen wordt er gedemarreerd. Het plan om ons in te houden gooien we overboord. Van standje relaxed naar standje race gaat in een split second en gelukkig schakelt de groep ook zo snel. Voor naar het grote blad, achter klein. En trappen maar. Met de handen vlak op de shifters maken we ons zo klein mogelijk. Gelukkig is de grip goed, ondanks de gebruikelijke hobbels verliezen we geen moment het contact met het stuur.

In een bocht gaan we iets rechterop zitten en houden we de handen bovenop de shifters. Het gravel is wat losser, de fiets schuift, maar blijft onder controle. Dan doemt vanuit het stof achter de auto de klim op. Aan de kant staat al publiek, dat ons enthousiast toejuicht als ware wij de kopgroep. Gelukkig zijn de knoppen goed te onderscheiden en gaat het schakelen voor en achter naar een kleiner verzet razendsnel. Even diep in het rood, om te finishen met een high five met het jongetje langs de kant.

Profwaardig

Tussen de gravelstroken rijden we rustig en worden we in de dorpjes massaal aangemoedigd door de supporters die er al de hele dag een feestje van maken. Eenmaal op het gravel trekken we de gashendel steeds open en vragen we alles van onszelf en ons materiaal. De groep schakelt feilloos. Opvallend is dat de shifters erg lekker in de hand liggen, welke houding je ook aanneemt en ondanks dat het een ander stuur is dan we gewend zijn. Hoewel de stroken droog en snel zijn, zijn ze toch telkens net wat anders en krijgen we een aardig gevoel bij de groep. Het is misschien niet spectaculair veranderd, maar dat hoeft ook niet als iets al goed was. De aangebrachte verbeteringen in zowel hard- als software zijn wat ons betreft geslaagd en dat is weer een stap voorwaarts.

Als profs worden we onthaald aan de finishlijn. Een douche, een goede maaltijd en terug naar de finish om te zien hoe Anthony Turgis de overwinning opeist. Na het uploaden van de rit op Strava zien we dat de profs echt wel beter zijn, maar dat wij gelukkig ook niet slecht hebben gepresteerd.

Dit artikel komt uit Wielrenblad #4 2024. Wil je meer van dit soort artikelen lezen en altijd up-to-date blijven? Abonneer je dan op Wielrenblad! Wil je op de hoogte blijven van het laatste nieuws rondom wielrenfietsen? Volg ons op Instagram en Facebook. Ontdek hier meer interessante blogs vol inspiratie en tips! Daarnaast hebben we een productguide met meer dan 200 wielrenfietsen, waarbij je wielrenfietsen kunt vergelijken op basis van jouw criteria. Klik hier om een kijkje te nemen!