Spotguide Hardangervidda

Hier heb je golven van een paar meter hoog.

Inmiddels vertoef ik voor het derde achtereenvolgende voorjaar een aantal maanden in het noorse Haugastøl, uitvalsbasis voor de naar mijn mening meest gave snowkitespots van de wereld. De Hardangervidda is het grootste hoogplateau van Europa en kent een oppervlakte van een paar duizend vierkante kilometer. in de winter ligt er een paar meter sneeuw bovenop, een ondergrond die ideaal is om op te snowkiten. Het seizoen loopt van februari tot mei. Over het plateau loopt een weg die door een sneeuwploeg schoongemaakt wordt. in het begin van het seizoen lukt dat helaas niet altijd en is de weg soms dicht. Verblijf je in Haugastøl dan word je op deze dagen met sneeuwscooters naar spots rondom het hotel gebracht. Soms lukt het om met een bus van het hotel het plateau op te gaan, richting het eerste grote meer, waar tevens het meest gekiteboard wordt, Ørteren.

Tekst: Emiel Rense en Sebastian Bubmann
Foto’s: Nick de Bruijn en Bastiaan van Oostdijck

In februari en maart liggen de temperaturen meestal tussen de min twintig en nul graden, kom je wat later in het seizoen dan ligt de temperatuur tussen de min tien en de vijf graden. Het komt er eigenlijk op neer dat je in het begin enorme hoeveelheden poedersneeuw hebt, ideaal om poeder te rammen. Later in het seizoen heb je wat compactere sneeuw, dat zich beter leent om te springen. Uit dergelijke sneeuw haal je meer pop. Zelf ben ik er het liefst in maart en april, dan heb je het beste van beide.

Voor de verschillende spots is de weg over het plateau de leidraad. Van tevoren kijken we altijd even op de diverse weerstations die verspreid over het plateau staan. Het hotel heeft er twee, eentje bij het hotel zelf en eentje bij het eerste meer (Ørteren). Dan zijn er nog twee wat verder op het plateau, eentje op de helft en eentje aan de andere kant, Dyranut. Doordat er twee weersystemen zijn kan het aan de kant van Haugastøl windstil zijn en tegelijkertijd aan de andere kant bij Dyranut lekker waaien. Hierdoor is er vaak een plek met wind te vinden.

Ørteren
De plek waar de snowkiterace Red Bull Ragnarok afgelopen winter van start is gegaan. Het was een endurancerace waarbij van de 111 deelnemers er uiteindelijk maar vier gefinisht zijn, de condities waren bizar. Er deden ook Nederlanders mee: Ruben Lenten, Chris Immers en ikzelf. Helaas hebben we alledrie de eerste van de vijf rondes niet eens af kunnen maken. De wind nam twee minuten voor de start opeens toe van tien naar vijfenvijftig knopen, waardoor iedereen met veel te grote kites stond. De spot Ørteren is een van de grootste meren en je vindt hier stabiele wind. Om het meer heen zijn bergen waar je met enige kennis van de wind ook prima omhoog kan kiten en als je de goede plekken weet kan hier flink gevlogen worden, sprongen van een halve minuut zijn dan geen uitzondering.

Halne
Het grootste meer op het plateau, vijftien kilometer lang. Deze spot is vrij vlak maar om er te komen moet je wel eerst een stuk van een berg af skiën of boarden. Dit is niet mijn favoriete plek, omdat er weinig uitdaging zit in de omgeving hier. Voor mensen die graag een tocht maken is dit wel een mooi beginpunt. Er gaan vanaf Halne veel langlaufpaden richting andere hutten en die kun je prima volgen, om zo van hut naar hut te snowkiten, gebruik wel ski’s als dit je plan is.

Dieseldal
Hier ben je op de andere helft van het plateau beland, een ander weersysteem, dat ook vaak compleet andere weersomstandigheden heeft dan waar je tot dan toe langs gereden bent. Het is een dal waar een dieseltank langs de weg staat, hier komt de naam ook vandaan. Dit is mijn favoriete spot. Er loopt een rivier door dit dal, waardoor een aantal plekken ontstaan waar de sneeuw zich ophoopt. Hier heb je echt de mooiste poeder die je je maar kan indenken. Hou je ervan om in de golven te spelen dan moet je hier zijn! Windlips van twee meter hoog en honderd meter meter lang liggen klaar. Aan de andere kant van het dal is een berg waar je mooi vanaf kan springen en waar ook flink wat airtime te behalen valt. Hou je van een speeltuin met natuurlijke speeltoestellen, dan is Dieseldal de plek om te zijn.

Skiftesjoen
De spot waar vaak les wordt gegeven en in de zomer de beste spot om te kiteboarden. Het meer ligt direct aan de parkeerplaats en de wind is hier erg stabiel. Als je het meer oversteekt heb je een aantal steile bergen waar je mooi op kan spelen. Mocht het aan de kant van Haugastøl niet waaien dan wordt hier meestal lesgegeven en zeker in het weekend kan het dan aardig vol raken.

Dyranut
De laatste spot voordat je over het plateau bent. Je hebt hier ongeveer veertig kilometer gereden vanaf Haugastøl. Aan de linkerkant van de weg heb je een meer en vervolgens nog een berg. Bovenop die berg heb je een erg mooi uitzicht over de Hardangervidda. Aan de andere kant van de weg start je op een helling en wanneer je een stuk van de weg afgaat kom je bij een paar mooie heuvels en kommen om in te kiten. Hier is ook een helling waar je met wind uit de juiste richting boven kan blijven zweven met een goed getimede sprong.

Eidfjord
Mocht je aankomen op het hierboven beschreven Dyranut en het blijkt er niet te waaien, je wilt natuurlijk toch wat leuks doen met je dag. Er zijn dan gelukkig nog enkele mogelijkheden. Als je toch al bij Dyranut bent is het leuk om door te rijden naar Eidfjord, je gaat dan van ruim duizend meter hoogte naar zeeniveau, een deel gaat met een spiraaltunnel naar beneden. Onderweg kom je ook nog een waterval tegen van 180 meter hoog (volg bordje Vearingsvossen, ongeveer vijftien kilometer na Dyranut). Uiteindelijk ben je dan in Eidfjord, een klein dorpje met een supermarkt en een mooi uitzicht over het fjord.

Geilo
Geilo is een van de mooiste skigebieden van Noorwegen. De pistes zijn niet heel lang maar wel erg fijn, ook hoef je bijna nooit in de rij te staan. Neem wel je kites mee, want soms waait het bovenaan de liften en daar is een erg mooi gebied om te snowkiten, hier heb ik afgelopen winter een van de mooiste sessies gehad en dat was compleet onverwacht.

Haugastøl
Vanuit hier gebeurt het allemaal. De meeste snowkiters overnachten hier, een erg gezellig familiehotel met super lekker eten en in de winter totaal gericht op het snowkiten. Hier kan je ook alle informatie krijgen die je maar nodig hebt. Vanaf de komende winter is er hier hopelijk ook een wakeboardbaan voor het hotel, om op de windstille dagen je skills op de slider en kicker te verbeteren. Maar ook voor de basics is dit een prima oefening.

Vanuit Hanglos.nl wordt tevens elk jaar de Snowkite Experience georganiseerd, een trip van een aantal weken naar Haugastøl, waar een hoop dingen voor je geregeld worden. Je kan zelf bepalen welke data je naar Haugastøl wilt komen. De afgelopen jaren was het elk jaar weer gezellig en ik ben er zeker van dat komend jaar ook weer een succes wordt, houdt Hanglos dus in de gaten.

Snowkiten in Noorwegen is elk jaar voor mij weer het hoogtepunt van het jaar. Vergelijk het niet met snowkiten op een weilandje in Nederland of bij een skigebied in Duitsland: dit is een compleet andere wereld. Naast dat het een andere sport is dan kiteboarden. Hier heb je golven van een paar honderd meter hoog.

Sebastian Bubmann reisde met de Nederlandse fotograaf Nick De Bruijn en talent Dylan van der Meij per auto af naar Noorwegen. Voordat het gezelschap vertrok werd de auto tot de nok toe gevuld met boards, snowkites en campingspullen. Eén van de voordelen van Noorwegen ten opzichte van Denemarken of Frankrijk is dat het toegestaan is om letterlijk overal te kamperen, behalve in de voortuin van een hotel.

“Er is nog een andere reden waarom we zoveel spullen met ons mee namen: de prijzen hier in Noorwegen. Uit eten gaan in Noorwegen kost een vermogen! Nadat we zes dagen op instant-noodles en cornflakes hadden geleefd besloten we het er een keer op te wagen. Het was niet eens een restaurant te noemen: drie afhaalpizza’s. Het koste ons vijftig euro voor drie medium pizza’s. Tevens is de diesel niet zo goedkoop als dat je zou verwachten van een ‘olieland’. Bijna dertig cent per liter duurder dan in Nederland en dat te bedenken dat wij veel hebben moeten rijden om de juiste kiteboardcondities te vinden.”

“Toen we die morgen wakker werden waren de condities perfect. Zelfs de mensen van de Noorse ‘Pistenraupe’ hielpen ons om een gigantische kicker te maken. Het zou voor ons een eeuwigheid zou hebben geduurd met onze snowboards en ski’s. Nu kregen we de tijd om goede platen te schieten. De wind pikte op en we konden overschakelen op kleinere maten.”

Voor meer informatie over Noorwegen: www.haugastol.no / www.emielrense.com