Stubby, Fanatics nieuwe geheime wapen voor in de golven

Een jaar lang werkten ze er bij Fanatic in het geniep aan: een nieuw waveboard, geïnspireerd op korte surfboards met parallelle rails. Na vijf proto’s, geheime testsessies over de hele wereld en veel zagen, spachtelen en schaven mag het board eindelijk in het openbaar getoond worden. Cheftester Klaas Voget over de Stubby.

Woord Mart Kuperij Beeld Henning Nockel, Femke Geestmann

Hoe zijn jullie op het idee gekomen voor dit board?

‘Het idee voor de Stubby (letterlijk: stomp, red.) komt uit de golfsurfwereld, waar al jaren wordt geëxperimenteerd met boards met meer parallelle rails. De Vanguard van Australische shaper Daniel Thomson is waarschijnlijk het meest populaire voorbeeld. Nou kun je natuurlijk niet zomaar een surfboard pakken en hem vergroten tot windsurfboard. Bij windsurfen werken heel andere krachten op het board en de vinnen dan bij golfsurfen; het board moet het niet alleen goed doen op de golf, maar ook in een rechte lijn en bij jumps. Ongeveer een jaar geleden zijn Sebastian Wenzel (shaper Fanatic, red.) en ik gaan brainstormen over een mogelijk design en in Maui hadden we een eerste prototype op het water. Deze test smaakte naar meer, en vanaf toen zijn we er in het geheim verder aan gaan werken.’

Het board ziet heel apart uit, wat is het idee achter de shape?

‘De lengte van het board is teruggebracht naar zijn functionele minimum, waarbij het ‘swingweight’ van de neus weg is. De brede tail en neus geven het board veel stabiliteit, zowel planerend als dobberend, terwijl de rechtere rails zorgen voor een snellere waterstroom en extra stabiliteit in de turns, omdat er bij het turnen meer rail in het water zit. In het midden zijn de boards juist wat minder breed voor een rechtere outline. De waterstroom langs het board veroorzaakt minder weerstand vergeleken met een rondere outline, waardoor de snelheid omhoog gaat. De neus ziet eruit alsof hij er afgehakt is; het gedeelte dat normaal door zou lopen in een puntige neus heeft eigenlijk niet zoveel nut, het zou het board alleen maar langer en zwaarder maken. Dit is duidelijk te voelen bij spinning moves en turns, waar het board reactiever is en heel snel van richting wisselt.’

Waarom haal je dan niet bij elk board gewoon de neus eraf?

‘Als je de neus van een normaal board zou afhakken, zou hij niet werken als de Stubby. Dit heeft te maken met de verschil- Een jaar lang werkten ze er bij Fanatic in het geniep aan: een nieuw waveboard, geïnspireerd op korte surfboards met parallelle rails. Na vijf proto’s, geheime testsessies over de hele wereld en veel zagen, spachtelen en schaven mag het board eindelijk in het openbaar getoond worden. Cheftester Klaas Voget over de Stubby. lende shapekarakteristieken in een board – outline, rockerlijn – die allemaal samenwerken. Omgekeerd geldt dat als je de shape van de Stubby een klassieke neus en tail zou geven het compacte, skatey gevoel zou kwijtraken: hij zou langzaam en saai worden.’

Was het lastig om deze nieuwe shape goed te laten werken?

‘Eigenlijk viel dat wel mee. Onze intensieve research gecombineerd met de input van Sebastians enorme database met shapes zorgde ervoor dat de eerste proto al heel goed werkte. Eén verandering aan de vinnen en een kwartiertje testen later wist ik al dat we iets op het spoor waren. Het was een van de leukste boards die ik in lange tijd had gevaren.’

Hoeveel prototypes hebben jullie uiteindelijk gebouwd?

‘We hebben vijf proto’s gebouwd, en tussendoor ook regelmatig aan de boards zelf gezaagd, gespachteld, geslepen en zelfs de rockerlijn aangepast. In totaal waren er dus veel meer dan vijf ontwikkelingsstappen tot het productieboard.’

Hoe kreeg je het voor elkaar om zo’n opvallende shape te testen zonder dat iemand het in de gaten had?

‘Dat was nog een hele opgave. De eerste test was met Seb en Dani Aeberli op Camp One in Maui. Het was een goede dag op Ho’okipa en alle merken waren bezig met hun shoots, dus we waren bijna alleen op het water. We hadden een paar boards – verstopt in boardbags – en een lading vinnen bij ons om de boel te vergelijken. Later ging ik nog naar een secret spot op een ander eiland, waar ik een paar dagen scoorde met telkens andere omstandigheden. Er was één local op het water, die ik ook op het board liet varen. Hij was zo enthousiast dat-ie hem bijna niet terug wilde geven haha! Na wat nieuwe aanpassingen aan de tail en de vin set-up maakte ik een korte testtrip in Denemarken, waarna het door was naar de Canarische Eilanden voor de PWA events. Het plan was om nog wat te testen met Victor Fernandez, maar elke keer dat we op het punt stonden de boardbag open te trekken was er wel een andere rider in de buurt of iemand met een camera. Uiteindelijk wisten product manager Craig Gertenbach en ik op Tenerife heel vroeg nog een uurtje te varen. Twee nieuwe proto’s die volgden testte ik met Victor in Denemarken en toen zaten we dicht aan tegen het uiteindelijke serieboard. ‘Omdat we zeker wilden zijn dat de boards niet alleen daar lekker varen waar verder niemand vaart (en de omstandigheden dus misschien wat extreem zijn), hebben we de prototypes ook meegenomen naar Melkbos, Sunset, Haakgat, Witsands en Big Bay. Eigenlijk overal waar het druk is. Daarom was het op het eind niet meer geheim te houden, zelfs niet met de graphics van de Quad en TriWave.’

Waarom wilden jullie het project per se geheim houden?

‘De windsurfmarkt is klein. Als andere pro’s ons hadden zien varen en zagen hoe goed de boards het deden, zouden ze een maand later op het strand hebben gestaan met een vergelijkbaar prototype. Als je iets vernieuwends op de markt wil brengen dat meer is dan een probeersel, moet je wel in het geheim testen. Natuurlijk zijn we zelf ook beïnvloed, vooral door de surfboards van Vanguard en kiteboards van North. Jaeger Stone voer een tijdje terug met een board met afgehakte neus, maar ons concept is veel smaller en anders dan wat we tot nu toe gezien hebben binnen het windsurfen. Op de fora wordt de Stubby al vergeleken met Simmer’s Frugal of de Black Box van Starboard, maar het zijn echt verschillende concepten.’

Inmiddels liggen er twee Stubbies in de winkel, een 77 en 88. Hoe varen ze?

‘De boards planeren vroeg aan en voelen heel vrij. De stance, met de achterste voet bijna op de achterkant, voelt best natuurlijk en niet zo raar als je zou denken. Omdat de tail zo breed is, gebruiken we een redelijk grote centrale vin, voor een goede upwind. De brede neus haakt niet in het water, hij is precies hoog en wijd genoeg om er net boven te zweven en je na een turn weer boven te krijgen. Deze kwaliteiten maken het tot een echt wapen in cross-onshore condities. Sowieso zijn de turns iets speciaals. Je zou verwachten dat draaien lastig is, maar omdat je achterste voet recht op de tail staat, draait hij juist heel makkelijk. De bottomturn lijkt moeiteloos en heel gecontroleerd, omdat je veel railoppervlak in het water hebt. Als je een brekende lip raakt heeft het board een geweldige release en lift, voor een enorme hoeveelheid spray. Wave moves als taka’s en backside 360’s voelen makkelijk en snel, omdat de brede tail en stance veel pop geven, en de korte lengte veel sneller roteren dan een normaal board.’

Heb je met die brede, lage neus niet in no time een katapult te pakken?

‘Ik denk dat we de juiste rockerlijn gevonden hebben om te zorgen dat de neus net hoog genoeg gelift wordt om niet in het water te prikken, en laag genoeg om snel te planeren. In het begin had ik zeker wel een paar katapults te pakken, maar dat kwam vooral omdat mijn mastvoet te ver naar voren stond. Toen ik eenmaal de juiste positie had gevonden en de vinnen en stance daarop aangepast had, waren er geen problemen meer.’

En het springen? Zo’n korte en brede neus is daar misschien niet ideaal?

‘Een goede sprong begint bij de snelheid die je hebt als je de lip raakt. Omdat dit board heel snel gaat en behoorlijk wat oppervlak heeft voor de wind om onder te komen, is het board goed te jumpen. Je raakt snel gewend aan de brede en korte neus, ook bij backloops, waar de neus eigenlijk helpt bij de landing.’

De Stubby heeft een thruster set-up, hoe zijn jullie daartoe gekomen?

‘Vanaf het tweede prototype hebben we telkens vijf boxen in het board gebouwd, om zo alle vin set-ups te kunnen testen. De thruster configuratie beviel vanaf het begin het beste; met de brede tail is een wat grotere centrale vin simpelweg zinvol, hij zorgt voor goede grip, lift en goede upwind eigenschappen. Omdat de rockerlijn heel vlak is, hebben we het board daarnaast 12 centimeter sidefins gegeven, om de turns te ondersteunen. De brede double diamond tail heeft verder een channel voor extra grip en drive. Gecombineerd met de V bodem en lichte dubbele concaven maakt het de Stubby snel en gemakkelijk te controleren.’

Hoe past het board in de Fanatic waverange?

‘De Stubby dekt geen heel specifiek inzetbereik af, maar is eerder een product wat naast de Quad en TriWave te varen is. De Quad heeft de meest radicale rockerlijn en is mijn nummer 1 keuze voor sideshore omstandigheden met middel tot grote golven, of voor hele harde wind waar het met zijn vier vinnen heel veel controle geeft. De TriWave heeft een wat vlakkere rocker en planeert daardoor sneller. Dit board is het meest geschikt voor hoge sprongen en vergeeft foutjes, ideaal voor elk vaarniveau en de Noordzee. De Stubby is zowel qua rocker, als ook qua breedte iets radicaler dan de Tri. Door de parallelle outline planeert hij bijna even snel aan, en door zijn compacte shape en stance direct op de tail is het board heel speels, waarmee het vooral tricksters en innovatieve riders veel nieuwe mogelijkheden biedt. Hoewel het board eenvoudig te varen is, zal het dan ook vooral wat meer ervaren riders aanspreken, die graag iets nieuws willen uitproberen. Ik denk dat de Hollandse Noordzee een perfecte speelplaats is voor de Stubby!’

‘Toen ik afgelopen winter in Kaapstad voor het eerst een prototype van de Stubby in handen kreeg had ik nog wat twijfels over de korte shape met brede tail, maar op het water merkte ik al snel dat het board in de golven echt super goed werkt. Het beste aan dit board is hoe gemakkelijk het beweegt, roteert, carvet en turnt. Het doet me een beetje denken aan het gevoel van windskaten, waar je ook zo kort kunt draaien. In down-the-line omstandigheden had ik met de Stubby vaak betere turns dan met mijn eigen waveboard!’ ‘Ik heb het board nog niet thuis op Gran Canaria gevaren – ik moest de proto’s helaas weer afstaan aan Klaas – maar kan niet wachten om hem daar te proberen. Ik denk dat hij goed werkt op de wat vlakkere dagen met harde wind als Pozo verandert in een freestyle/wave speeltuin. Maar ook voor zwakkere wind en onshore-dagen is deze shape ideaal om new skool wavemoves mee te leren.’ – Alessio Stillrich

‘Voor hun volume zijn de boards iets smaller vergeleken met een Quad of TriWave, maar door de bredere tail en neus voelen ze even groot aan. De 77 is geschikt voor lichte tot medium riders, de 88 voor alle wat daarboven zit. Ik weeg 72 kilo en gebruik de Stubby 77 met zeilen van 3,7 tot 5,0; het is eigenlijk een standaard board voor me.’ – Klaas Voget

Dit is een artikel uit Motion windsurf magazine 2015 #1. Mocht je dit magazine gemist hebben dan kun je deze bestellen in onze webshop of word voor het gemak meteen abonnee zodat je geen nummer meer hoeft te missen!