28-10-2021 - Snowboarden, Nieuws, Surfen, Nieuws

The green clean up

Als nomaden trekken jaarlijks vele liefhebbers hoog de bergen in. Zo ook de Franse Enzo Scotto en Camille Armand, ambassadeurs van Protest én ambassadeurs van de natuur. Ze doen er alles aan om Chamonix, het dorp waar ze leven, te behoeden voor een stille ondergang.

The green clean up

Chamonix’ reputatie bestaat niet voor niks. Winter of zomer, een ding is zeker: deze bergen zijn gevaarlijk en indrukwekkend. Ze zijn ook zeer gevoelig voor global warming. Het is haast onbeschrijfelijk wat zich de afgelopen twintig jaar in dit bijzondere bergdorp heeft afgespeeld. Mooie verhalen van avonturiers buiten beschouwing gelaten, deze vallei heeft het moeilijk. Ze lijdt onder de continue druk van het toerisme en de invloed van global warming. Is er wat aan te doen? Ja. En de uitdrukking ‘alle kleine beetjes helpen’ is nooit eerder zo treffend geweest.

Zwerfvuil

Niet iedereen kan de wereld redden met wetenschappelijke analyses, baanbrekende oplossingen en grootschalige projecten. Maar iedereen kan een steentje bijdragen, vooral als ieder steentje telt. Begin dichtbij huis, op de plek die jij liefhebt, met iets simpels. Afval verzamelen bijvoorbeeld. Dat kan iedereen. De impact van zwerfvuil valt niet te onderschatten, het belandt namelijk op plekken waar de natuur er geen raad mee weet.

The green clean up

Wanneer Enzo om zich heen kijkt, ziet hij het wereldberoemde Chamonix lijden. Het klim-, ski-, paraglide- en wandelparadijs is onder andere het slachtoffer van zwerfvuil. En bij het zien van de zoveelste lege plastic verpakking, besluit hij samen met Camille een dag afval te gaan verzamelen: de Green Clean Up, een onderdeel van het Green Up-project. Met z’n tweeën is beter dan alleen en één dag afval verzamelen is beter dan geen. Al helemaal als ze zelf het afval naar beneden kunnen brengen door middel van een parapente en dus zonder gebruik te maken van een helikopter. De term Green Up komt van Protest Sportswear en wordt gebruikt om bepaalde doelen na te streven waarmee je een stapje in de richting van een betere (of verbeterde) toekomst kunt zetten.

De missie van Camille en Enzo is duidelijk. Ze struinen de bekende en onbekende wandelpaden wat lager in de vallei af en lopen kriskras over de gletsjer naar boven om troep te verzamelen. Het meeste is te vinden op de gletsjer en ligt er waarschijnlijk al tientallen jaren. Metaal van neergestorte vliegtuigen, kabels, oude kleding, skimateriaal en grote stukken ondefinieerbaar puin. Ergens geeft het rust, dat de generatie van nu zich er meer dan ooit van bewust is dat we met z’n allen voor onze aarde moeten zorgen.

The green clean up

Chamonix

De schaduw die over het dorp ligt heeft de vorm van de Mont Blanc, een indrukwekkend bergmassief waarvan je pas echt onder de indruk bent wanneer je de berg live ziet. Je kan er de hoogste bergen beklimmen, door de vallei vliegen met je parapante en picknicken met uitzicht over de scherpe pieken van het dorp. Elke zonsopgang is anders, elke zonsondergang een spektakel. Chamonix ligt op 1035 meter hoogte, aan de voet van de Aiguille du Midi (3842m) die op zijn beurt weer vlak onder de Mont Blanc (4801m) ligt. Tussen Les Houches en Vallorcine gaan een aantal liften op dit enorme, noord georiënteerde massief omhoog. Chamonix ligt tussen deze twee dorpen in, die respectievelijk aan het begin en aan het einde van het dal liggen. De drie liften die het meest gebruikt worden zijn: de Téléphérique l’Aiguille du Midi naar de Vallée Blanche, de Grand Montets naar de Glacier d’Argentière en de trein naar Montenvers voor de Mer de Glace. Met meer dan 750 kilometer aan pistes, verspreid over diverse resorts, kun je elk seizoen keer op keer nieuwe afdalingen ontdekken. Een speeltuin voor gepassioneerde bergliefhebbers, die elkaar hier ontmoeten en leren kennen doordat ze de liefde voor de bergsport met elkaar delen.

The green clean up

Aiguille du Midi

Je wordt hier al snel overvallen door een gevoel van nederigheid. De Mont Blanc is zo dichtbij en zo reusachtig dat de werkelijke afstand tot de top maar moeilijk in te schatten is. De wind raast langs het ijzeren gebouw dat bovenop de Aiguille du Midi vastgenageld staat. Er zijn uitzichtpunten, tunnels, trappen, platforms en liften die allemaal in, op en rondom de steile rotswanden gebouwd zijn. Het gewone leven dat zich daarbeneden in het dal afspeelt heeft tot ver boven de 3000 meter weten door te dringen. In het metaal van het liftstation reflecteert de zon. Overal zie je touwgroepen en skiërs die hier naartoe gekomen zijn omdat er talloze bekende routes, uitdagende afdalingen en indrukwekkende vergezichten te vinden zijn.

Hoewel dit massief de indruk wekt dat het onbegaanbaar terrein is voor de gemiddelde bergsporter, ziet de toegang tot de Glacier du Géant eruit als een brede rode piste. De grote gapende gletsjerspleten even buiten beschouwing gelaten. Pas bij het passeren van de Col de Gros Rognon, rond de 3400 meter hoog, zie je de daadwerkelijke grootte van dit massief. Het geluid onder je voeten, de ijle lucht, krakend ijs, de speciale kleur blauw die diep in de gletsjerspleten te zien is geeft je het besef dat dit stuk natuur – hoeveel mensen hier per dag ook naar boven gaan – ons nog steeds de baas is.

The green clean up

Mer de Glace

De zon schijnt haar warme stralen over de enorme, gescheurde, ijzige vallei. De Mer de Glace is misschien wel het meest imponerende stuk natuur van de vallei. Tegelijk is het ook het minst mooie. Wanneer je van bovenaf komt heb je de overgang tussen het geconserveerde ijs naar de weggesmolten smurrie minder snel in de gaten dan wanneer je vanuit het treintje in Montenvers de smurrie tegemoet loopt. Daar staan langs de trappen die je naar het onderste stuk van deze gletsjer leiden bordjes met jaartallen erop. Elk jaartal verwijst naar de hoogte van de gletsjer in die periode. Een somber aangezicht dat je enthousiasme behoorlijk kan beperken.

The green clean up

Camille doet zijn capuchon af en loopt naar de balustrade van het uitkijkplatform. Al het geluid om hem heen verdwijnt als sneeuw voor de zon. Gek, hoe zo’n uitdrukking hier tot zijn recht komt. Langs de gletsjer zie je sporen van een oude ijstijd. Morene, naar beneden gerolde rotsblokken, donker geworden sneeuw. Voor iemand die zo erg van de natuur en de bergen houdt, is dit een pijnlijk moment: ooit was dit terrein misschien wel onbegaanbaar. Een ijsmassa waarvan alle seracs tot bovenaan gevuld waren met sneeuw. En nu staan ze hier, een aantal fanatiekelingen die zich stuk voor stuk zeer bewust zijn van de menselijke impact op de natuur en hun eigen footprint zo minimaal mogelijk willen houden.

The green clean up

Toekomstperspectief

De twee atleten besluiten het verzamelde afval zonder hulp van gemotoriseerde voertuigen naar beneden te brengen. Met een parapente. Wanneer Camille en Enzo over het labyrint van gletsjerspleten vliegen, is het uitzicht adembenemend. Net als de staat van de gletsjer, die af en toe het geluid van vallende rotspartijen weerkaatst.

Net als iedere wintersportliefhebber is ook voor Enzo en Camille de winter een vraagteken. Het delen van hun passie met anderen zal lastig worden als de pandemie aanhoudt. Maar misschien is het ook goed voor de natuur, een stapje terug. Terug naar ouderwets omhooglopen met een boterham in je tas. Geen liften, geen drukke pistes, één met de natuur zonder virtuele competitie over wie de meeste afdalingen gemaakt heeft, of het beste shot scoort. De natuur is een natuurlijk antidepressivum dat beschermt moet worden. En daar kunnen we met z’n allen een een steentje aan bijdragen.

Let’s Green Up.


Dit artikel ‘’The green clean up” komt uit Soul #2 2020. Voor meer surf/snowboard nieuws, Tips & Tricks, leesvoer en de andere magazines kijk op Ridersguide.nl. Wil je altijd up-to-date blijven? volg ons op Facebook en Instagram!

 van