22-08-2011 - Windsurfen, Nieuws

Tow-in Siam Park

In het zuiden van het Canarische Eiland Tenerife ligt het wildwaterparadijs Siam Park. Een soort Centerparks, maar dan net even anders. Naast de gebruikelijke glijbanen met namen als The Tower of Power en Jungle Snakes beschikt Siam Park namelijk over een reuze golfslagbad dat de grootste kunstmatige golven ter wereld kan produceren. Met rollers tot wel drie meter hoog is het de ideale locatie voor een golfsurfsessie; local Dany Bruch besloot te checken of het ook met een windsurfsetje kon.

Woord: Dany Bruch
Beeld: CMD, Sergio Villalba

Golfsurfers laten zich al tijden in monstergolven trekken, en toen ik een tijd terug freestylers zag die zich bij nul wind door een jetski op snelheid lieten trekken om vervolgens de meest radicale moves te doen moest ik gelijk denken aan het waterpark bij ons om de hoek. Waarom niet met een jetski in het zwembad? Ik besloot de gok te wagen en dropte mijn idee bij de PR-afdeling van Siam Park. Eerdere foto’s van golfsurfsessies in dit Water Kingdom hadden publiciteit over de hele wereld gehaald – het ging zo goed dat er later zelfs nog een nachtshow werd gehouden met de grote namen van het surfen zoals Bruce Irons en Julian Wilson, compleet met vuurwerk, rook en grote kranen om het geheel te filmen – en het leek de eigenaren wel wat om ook in windsurfmagazines te komen, dus ik werd uitgenodigd om een avond het water te laten koken.

IN THEORIE GENIAAL
Nou was het idee in theorie natuurlijk geniaal, maar ik had geen idee of het ook echt zou werken. Windsurfen zonder wind in een zwembad is toch wat anders dan voluit knallen met windkracht zes op zee. Ik nam contact op met wat vrienden uit de tow-in scene uit het noorden van Tenerife en ze flipten van het idee alleen al. Die had ik alvast aan boord dus. We maakten een plan en besloten dat het wijs was om eerst op open zee te oefenen. Met de beperkte ruimte in het zwembad was het zaak om snel op gang te komen zodat ik met topsnelheid de golf kon raken om big airs te springen. De eerste uren op zee waren lastig. Opstappen zonder wind, in de voetbanden van een waveboardje, het touw van de jetski in de ene hand en met de andere de giek vasthouden was al behoorlijk tricky, maar het leek bijna niet te doen om precies op het goede moment de juiste snelheid te halen voor de aanstormende golven. De timing was essentieel, en op zo’n korte afstand wilde het maar niet lukken. Behoorlijk grappig voor de mensen op het strand, die me crashes zagen maken die me anders nooit zouden overkomen. Maar gelukkig: na drie dagen hard werken kregen we er handigheid in. Het lukt ons eindelijk om in de beperkte tijd genoeg snelheid te halen, genoeg voor een paar kleine jumps en wat zelfvertrouwen.

UUR U
De dag was aangebroken en iedereen was er klaar voor. De jetski was afgetankt, ik had het ideale setje opgetuigd en de laatste gasten verlieten het park. Speciaal voor ons werd de enorme wavepool aangezet, eindelijk zouden we zien of ons plannetje zou werken. In totaal waren met een behoorlijk grote groep, met onder andere twee fotografen, een cameraman, een jetski driver en een paar vrienden die dit spektakel wel van dichtbij wilde aanschouwen. Ik was behoorlijk gespannen, op zee ging het de laatste keer best aardig, maar wat als het hier niet zou werken? Mijn stressvolle gedachten werden al gauw overstemd door het gebulder van de golfmachine. 700 kubieke meter water werd rondgepompt, en we hadden precies een half uur voordat de eerste golf binnen zou komen rollen. Daarna zou er elke minuut een golf zijn, tijd dus om nog een keer alles te checken!

De eerste pogingen waren niet al te best: een paar kleine sprongetjes maar niks om over naar huis te schrijven, laat staan te publiceren in een magazine! Net toen we uitgevonden hadden hoe het trucje werkte, raakte het touw verstrikt in de propeller van de jetski, een kleine ramp! Terwijl de meegekomen vrienden ervoor zorgden dat de golven niet onbereden bleven, probeerden wij het touw los te krijgen maar het mocht niet baten. Tot overmaat van ramp kwam ook de eigenaar van het park nog even langs om te kijken hoe het ging. Zou hij ons wegsturen? Uitschelden wellicht? Het was vast niet goedkoop om deze monstermachine een avondje voor ons te laten draaien en echt mooie foto’s hadden we nog niet geschoten. Al gauw zag ik een lach op zijn gezicht… hij had de set-up even goed bekeken en vond het zo cool dat we de volgende avond terug mochten komen, fiew.

Blij met deze lucky break maar balend van onze mislukte expeditie pakten we onze spullen op en gingen we naar huis. Onder het genot van een barbecue en een biertje analyseerden we de situatie. We bekeken de foto’s die er tot zover geschoten waren, niet slecht, maar ik had het idee dat het een stuk beter kon. Maar goed, de druk was eraf, we hadden kunnen oefenen in het zwembad en misschien was het vastraken van het koord in de jetski wel een geluk bij een ongeluk.

Van de voorbereiding, tot de aanloop, tot de sprong.

 

FULLSPEED

Ik sliep slecht die nacht en werd rond vijf uur ‘s ochtends wakker. Ik zette mijn computer aan en besloot nog één keer de foto’s door te nemen die we de avond ervoor gemaakt hadden. Nauwkeurig analyseerde ik alle moves; ze waren op zich te gek en ook best wel vernieuwend, maar ergens had ik het idee dat ik beter kon. Er zat meer in dan we eruit hadden gehaald, ik wilde vlammen! Ik pakte nog een paar uurtjes slaap en belde gelijk na het ontbijt de jetskipiloot: ‘Amigo, vandaag gaan we fullspeed, het maakt niet uit wat er gebeurt, ik moet gewoon nog hoger!’

De rest van de dag benutten we om de jetski te repareren; het was de enige die we hadden en hij moest klaar zijn om vijf uur ‘s middags voor onze do-or-die-sessie. Het werd alles of niets en ik besloot contact op te nemen met het lokale Canarische tv kanaal om te kijken of ze er geen news story van konden maken. Op die manier konden we gelijk wat terugdoen voor Siam Park, die ons toch maar mooi deze extra kans hadden gegeven.

LAATSTE KANS
Met de Canarische tv klaar om te filmen en mijn hele crew opnieuw verzameld rond het zwembad was het showtime. Ik was super gemotiveerd en klaar om het luchtruim te kiezen, dus we gingen gelijk fullpower. Mijn maatje op de ski gooide de gashendel open en de timing was perfect: ik raakte de golf waar hij het steilste was, en werd zo hard afgeschoten dat het leek alsof ik op een goede dag met mijn 4,7 aan het varen was op Cabezo. Onwerkelijk en so much fun!

We hadden twee sessies van elk 30 minuten en ik kan je zeggen dat ik nog nooit zo moe ben geweest. Mijn arm- en borstspieren deden zoveel pijn dat ik amper nog mijn overwinningsbiertje op kon tillen. De druk van het touw als de ski optrekt en de zwiep bij het loslaten hadden me echt afgemat, maar ik wist dat het het waard was geweest: iedereen om me heen had een enorm smile op zijn gezicht en ik had nog nooit zoveel lol gehad in een zwembad. Als extra bonus kregen we nog een extra half uurtje golfpret met iedereen die meegekomen was. Ik ga alvast sparen voor mijn eigen artificial wave. Golfsurfen met je eigen posse in een zwembad van 24 graden met een echt zandstrand is echt zo 2011.

 

 van