Trail: Montafon
Als je de grens van Oostenrijk bij Bregenz overschrijdt, is Montafon het eerste serieuze dal aan je rechterhand. Veel mensen rijden dit dal in alle haast voorbij op weg naar de bekendere plaatsen. Fanatieke bikers, maar ook wintersporters, weten het allang, Montafon is een pareltje. In Montafon liggen meerdere dorpen waar Schruns, Gaschurn en Sankt Gallenkirch de bekendste van zijn. Elk dorpje heeft ook zijn eigen liften welke in de zomer voor wandelaars en bikers te gebruiken zijn. Wij positioneerden ons in Schruns, in Hotel Alpenrose van Mountainbike Holidays en gingen op verkenning. De Zilvertrail vanaf de Kristberg beschrijven we tot in de puntjes. Vergeet niet de gps-track te downloaden op onze site zodat je deze kan narijden.
Tekst: Michiel Rotgans / Foto’s: Ydwer van der Heide
1De rit start vanaf ons hotel in Schruns. We halen de fietsen uit de garage en gaan op weg. We rijden parallel aan een viaduct naar het dorpje Silbertal. Links zien we de Kristberg liggen. Deze zullen we later via een balkon-trail traverseren. Het stuk is ongeveer zes kilometer, maar het lijkt meer want het pad gaat vals plat omhoog. Het grindpad is wat meer voor de ANWBvakantiefietser en iets minder voor de UP/ DOWN-lezer, dit is een voorbereiding op hetgeen wat komen gaat.
In Silbertal pakken we de gondel omhoog naar het zadel van de Kristberg. De lift gaat één keer per half uur. Tussen de middag ligt deze stil aangezien het personeel ook moet lunchen. Een ritje kost acht euro. Check van tevoren of het gondeltje gaat.
Boven aangekomen begint het te regenen. De regendruppels gebruiken we als smoes voor een kop koffie in het panoramarestaurant. Nadat het enigszins is opgeklaard klimmen we de laatste 200 hoogtemeters naar de top van de berg. Boven wachten we elkaar op. De zadelpennen gaan naar beneden, de bandjes van de rugzakken worden strakker gespannen en iedereen bereidt zich mentaal voor op de DOWN.
Het eerste deel van het pad flowt tussen een paar weilanden door. De vaart zit er goed in en we razen langs het prikkeldraad. Soms moeten we in de ankers omdat er een obstakel is gebouwd voor het vee. De Zilvertrail is een echte balkontrail omdat je een flank naar beneden traverseert en de afgrond altijd aan je linkerkant blijft. Met een gemiddelde buitenlandervaring is de trail goed te rijden. Zo nu en dan is er wel eens een listige passage met stenen of wortels maar deze is altijd goed van tevoren te zien en je zou desnoods kunnen afstappen.
Deze foto omschrijft wat mij betreft de sfeer van die ochtend perfect. Mossige bosgrond dat aan het nastomen is van een regenbui. De trail ligt er lekker flowy bij met hier en daar een technische sectie die je toch even uit je comfortzone haalt. Als ik deze plaat zie wil ik terug!
We steken via het asfalt door naar het dorpje Bartholomaberg waar we een brede doubletrack op duiken. De topsnelheid van de dag wordt op dit stuk geklokt. UP/ DOWN-fotograaf Michiel staat eens een keer aan de andere kant van de camera en laat zien hoe het moet op een heuse ‘laat je shirt wapperen’-afdaling.
Aangekomen in het dal rest ons alleen nog een klein stukje singletrail langs een stroompje dat ons weer terug leidt naar het dorp. We zijn slechts een ochtend weggeweest en begeven ons naar het terras voor een welverdiende Kaiserschmarren.
Benieuwd naar de rest van deze route? Dit artikel is afkomstig uit Up/Down Mountainbike Magazine 2014 #2. Mocht je dit magazine gemist hebben dan kun je deze bestellen in onze webshop. Voor het gemak kun je ook abonnee worden zodat je geen nummer meer hoeft te missen! Je kunt deze route ook als GPX-bestand vinden op onze website.