Travel: Waddeneilanden & de biketas

Op fietsvakantie met kleine kinderen 

Een tocht door het Limburgse land of over de Veluwe, daar denk je aan als je hebt hebt aan een fietsvakantie door Nederland. Rian en Gijs besloten het anders aan te pakken en richtten hun vizier op de Waddeneilanden. In twee weken tijd wilden ze met hun twee kinderen van van Texel naar Schiermonnikoog, zonder het vasteland aan te raken. Is dat mogelijk? Lees over de bevindingen van Rian en Gijs. 

TVTAS & de Biketas waddeneilanden

We zijn goed voorbereid, maar zoals elke familietrip starten we veel te ambitieus. Te weinig tijd, te veel gedoe met de spullen, een huilende baby van drie maanden en een hyperactieve peuter van drie. Op station Sloterdijk, wachtend op de trein naar Den Helder kan onze planning al de prullenbak in en we zitten nog niet eens op de fiets. Onze goede voorbereiding ten spijt, de wil van de kinderen blijkt wederom wet.  

We hebben best een uitdaging voor de boeg. We gaan wadhoppen over alle bewoonde Nederlandse Waddeneilanden. Het was een aardige puzzel om de verbindingen tussen de eilanden op elkaar af te stemmen, maar het is gelukt. Over twee weken zijn we weer op het vasteland in Lauwersoog, nadat we eerste Texel, Vlieland, Terschelling, Ameland en Schiermonnikoog op de fiets hebben ontdekt. 

Rian gaat op een e-bike, wel zo lekker vlak na de bevalling. Kan ze ook mooi wat vaker de fietskar trekken. Op beide fietsen hebben we extra zadeltjes bevestigd en Gijs heeft vier fietstassen op zijn fiets, een voor elk gezinslid. De fietskar gebruiken we als slaapcabine voor Finne, als kinderwagen, boodschappenwagen en verzamelplaats van gejutte schelpen, stenen dan wel een lading zand.  

TVTAS & de Biketas waddeneilanden

Huilers & bruinvissen 

Vanaf het moment dat we op de fiets zitten gaat het allemaal soepeler. Eerst een kort stukje van Den Helder naar de boot richting Texel. Eenmaal de wielen op het Waddeneiland voelen we dat lekkere gevoel van het op reis zijn en nadat we zijn gearriveerd in het hostel lachen we om ons treinavontuur. We gaan langs natuur- en educatiecentrum Ecomare en bekijken bruinvissen, roggen en babyzeehonden. Ondanks dat we onze eigen drie maanden oude huiler bij ons hebben zijn deze toch echt heel schattig.  

De volgende dag fietsen we vanaf Oudeschild helemaal langs het wad naar De Cocksdorp om de vuurrode vuurtoren te bezichtigen. We hebben als doel alle vuurtorens te bezoeken en daar waar mogelijk te beklimmen. De vuurtoren van De Cocksdorp is voor een paar euro toegankelijk. Het is mooi zo hoog boven strand en zee.  

Na de vuurtoren te hebben bezocht fietsen we naar een houten steiger waar straks ‘De Vriendschap’ aanmeert om ons naar Vlieland te brengen. We hebben nog zeeën van tijd, dus Raf mag even zwemmen terwijl Rian Finne voedt. De tijd vliegt en voor we het weten verschijnt er een mooie groene boot aan de horizon. De steiger loopt vol met medepassagiers, veel ook te fiets. Raf zit nog in zijn natte zwempak en Finne protesteert tijdens de maaltijd. Even lijkt het weer zo hectisch als op Sloterdijk. Leren we het dan nooit? Haastig gooien we onze losse spullen in de fietskar en wonderwel bemachtigen we een plekje op het dek. We zijn een bijzonder stel, concluderen we.  

Het is prachtig op deze oude boot, volgepakt met blije wadhoppers, harde wind, chocomel en een schippersbittertje.  ‘Texel was de opwarmer’, proosten we en we beloven elkaar: ‘Vanaf Vlieland gaat alles beter.’   

TVTAS & de Biketas waddeneilanden

De Kleine Kabouter 

Vlieland, dat is natuurlijk de Vliehors, die eindeloze zandvlakte, rondfietsen in een paar uur en die schattige vuurtoren de Vuurduin, ook wel de Kleine Kabouter genaamd. We doen een officiële tour met de Vliehors Expres, de grote gele truck die als enige op de Vliehors mag komen waar normaal apaches en F16’s van het Nederlandse leger oefenen. Geweldig! We scheuren door het rulle zand van deze noordelijke woestijn, proeven het zoute water en laten onze karakteristieke bandensporen achter.  

Een bezoek aan het drenkelingenhuisje mag niet ontbreken. Hier vind je aangespoelde spullen, van kunstgebitten tot slippers, en dieren op sterk water.  

Raf en ik varen per motorboot naar de zeehonden. Raf vindt het zo spannend dat zijn energie op is als we vertrekken. Hij valt in slaap terwijl de boot met een enorme vaart over de golven vliegt. Gelukkig wordt hij wakker als we bij de zeehonden zijn.  

In de avond gaan we terug naar jeugdherinneringen en we vangen krabbetjes op het drooggevallen wad voor het hotel. We hebben een goed ritme te pakken (voor zover dat kan met twee kleine kinderen). Gelukkig maar.  

Oase in een duinpan 

Op Terschelling schroeven we ons tempo nog verder naar beneden, want elke dag een activiteit was tot dusver best pittig. We worden steeds relaxter en dat is zelfs aan onze fietsen te zien. Er hangen spijkerbroeken te drogen, het fietskrat zit vol schepjes en emmertjes en overal ligt zand.  

We zijn ook begonnen met het verzamelen van vlaggen van de eilanden en hangen ze aan de fietskar. Raf helpt altijd met het zoeken naar de nieuwe vlag. Rian heeft nergens last van en zet de e-bike alleen wat hoger als de wind ongunstig staat. We genieten veel van het strand bij ons hotel. Strandhotel Formerum is een oase van rust, een plaatje in een duinpan, met uitzicht op de Noordzee. Het is heerlijk weer en we spelen lange dagen op het strand. Vanuit het hotel kijken we uit op de speeltuin, waar Raf onbekommerd met andere kinderen speelt. We gaan langs bij het wrakkenmuseum, de kinderboerderij en landbouwmuseum ’t Hooivak en de manege bij het Formerumer Bos die verschillende ritten op kleine shetlanders en ijslanders aanbiedt. 

Een blije Raf mag op een stevige pony en zo maken we een mooie boswandeling van een uur. Maar het hoogtepunt van Terschelling is toch zeker het openluchtconcertje van de Mannen van Hee in het bos bij Formerum. Drie zingende, oudere mannen uit Hee, die optreden met kinderliedjes, ballads, rocknummers en grappige sketches. Raf staat op de bank mee te dansen en ook Finne zit vrolijk op schoot. Na afloop vraagt Raf me om geld. Verbaasd vraag ik waar hij het voor nodig heeft. Hij wil graag een tattoo van de Mannen van Hee…  

Op de Robbenboot naar Ameland 

Een paar keer per zomer vaart de Robbenboot ’s avonds van Terschelling naar Ameland. Een heerlijk trage tocht van drie uur over het wad met zicht op de ondergaande zon. Eén om naar uit te kijken. Wij zijn ruim op tijd, we hebben geleerd van de eerdere waddeneilanden, en besluiten te chillen op het Groene Strand om de hoek van de haven, er is zelfs tijd voor een speciaalbiertje.  

TVTAS & de Biketas waddeneilanden

Ontspannen komen we aan op de kade. Paniek! De boot blijkt een half uur te vroeg te zijn vertrokken en dat was tien minuten geleden. Daar staan we met twee krijsende kinderen en nog een aantal pechhebbers. In de verte zien we de boot wegvaren. Ik bel snel met de VVV van Terschelling. En dan geschiedt het schier onmogelijke… in de verte keert de boot om! ‘Ja, jullie moesten toch mee’, zegt de schipper met verontschuldigde glimlach.

Wij zijn al wat blij en zijn direct beroemd aan boord, getuige tientallen ogen die ons aanstaren. We sluiten snel vriendschap met de familie Reichwein uit Utrecht, die ook wadhopt met veel fietsen en hun drie kinderen. Deze kinderen zijn iets ouder en ontfermen zich over de onze. Terwijl de zon vuurrood in de Waddenzee zakt en we nog zeehonden zien op de banken zinken we diep in de kussens. We varen heel langzaam, want het is hier ondiep momenteel. 

Eenmaal op Ameland fietsen we in het donker het hele eiland over naar hostel Sier aan Zee, een ideale plek voor kinderen en … het is onder de vuurtoren.  

Onze twee dagen op Ameland staan in het teken van het wad en alles wat daar leeft. Met z’n vieren varen we op een viskotter, we krijgen zee-college over alle vissen en krabben in de Waddenzee, zien zeehonden op een zandbank en waaien lekker uit. Later doen we dit ook nog te voet tijdens een wadexcursie.  

Schip ahoy! 

Dan breekt de spannendste dag van de hele reis aan. De overtocht van Ameland naar Schiermonnikoog gaat met de éénmastklipper, De Willem Jacob. Gelukkig mogen de e-bikes in het ruim, wel zo fijn, omdat het zoute water regelmatig over het dek (en de andere fietsen) sproeit. Dit zeilschip zet ons na zeven uur varen op Schiermonnikoog af. ‘Het is een uitje, geen directe overtocht’, aldus de volledig vrouwelijke bemanning. Als dat maar goed gaat met die kleintjes en even schieten we weer in de stress van de eerste dag… Maar Raf draagt zijn reddingsvest zonder klagen en is alleen maar aan het spelen met Map, Peer en Skip, de kinderen van de Reichweinen die ook vandaag oversteken. Terwijl Finne dankzij het deinen van de boot de halve dag slaapt mag Raf even aan het roer staan van dit mega-zeilschip en dat is voor hem een heel imposante ervaring.  

TVTAS & de Biketas waddeneilanden

Op Schiermonnikoog verblijven we in het centrum in een klein hotel. Ook hier ondernemen we een activiteit: een huifkar met twee stevige Frieze paarden trekt ons natuurgebied de Westerplas in. Tijdens deze tocht maken onze smaakpapillen kennis met melkskruid en zeekraal, dat langs het pad groeit. Verder fietsen we rond in onze eigen jeugdherinneringen en rijden we bij Paal 3 een eind het strand op. Daar speelt Raf in het zand en met Finne op schoot heffen wij het glas op ons fietsavontuur. We lezen in een folder dat er nog zeventien andere bewoonde Duitse en Deense Waddeneilanden zijn. Nieuwe plannen worden alweer gesmeed.  

Zelf op waddentocht 
Wij hebben de tocht gemaakt en we fietsten in totaal 350 kilometer in twee weken. Rian fietste (kort na de bevalling) op een e-bike met Maxi-Cosihouder en een fietskrat. Een beetje extra power bleek tijdens de harde wind en vele bagage best welkom. Gijs fietste met vier grote fietstassen, voor elk van ons één tas. Op onze beide fietsen zat een ‘trekhaak’ waar Rafs fietskar aan kon. Deze ‘juttersmobiel’ gebruikten we ook als boodschappenwagen, kinderwagen en Finne heeft er zelfs een paar nachten in geslapen. Raf kon ook kiezen voor het kinderzadeltje voorop bij Rian. Daar zat hij vaak, hij deed de motor aan en zei: ‘En nu brommen, mam!’ 

Puzzel je eigen reis samen via deze websites:  
friesland.nl  
wadden.nl  
wadtodo.nl 
Een goed aansluitende waddentocht waarbij je het vasteland wilt vermijden is een uitzoekwerkje, omdat er niet tussen elk eiland een vaste verbinding is en er soms beperkt plek is. Begin dus op tijd met puzzelen en reserveren. Het komt de tocht zeker ten goede! 

Wat ons heeft geholpen tijdens het puzzelen: 

Texel: www.texel.net
Overtocht naar Texel met TESO: teso.nl
Slapen bij Stayokay Den Burg: stayokay.com/nl/hostel/texel
Overtocht naar Vlieland: waddenveer.nl

Vlieland: www.vlieland.net
Slapen bij Hotel Zeezicht: zeezichtvlieland.nl
Of op de camping: stortemelk.nl
Overtocht naar Terschelling: rederij-doeksen.nl

Terschelling: www.vvvterschelling.nl
Slapen bij Strandhotel Formerum: strandhotelterschelling.nl
Overtocht naar Ameland: robbenboot.nl

Ameland: www.vvvameland.nl
Slapen bij Sier aan Zee: sieraanzee.nl
Overtocht naar Schiermonnikoog: willemjacob.nl

Schiermonnikoog: www.vvvschiermonnikoog.nl
Slapen bij Pension Westerburen: westerburen.nl
Overtocht naar vaste wal: wpd.nl/schiermonnikoog/dienstregeling

Tekst en foto’s: Rian Langenga & Gijs Hardeman

Deze Travel rubriek staat in het laatst gepubliceerde magazine: Electrified E-Bike Magazine #1 2021. Deze kun je bestellen in de Soul Webshop. Ook is het blad beschikbaar in de Soul Kiosk App. Wil je voortaan geen nummer van je favoriete magazine meer missen? Word dan snel abonnee van Electrified E-Bike Magazine!

 van