Van de Peter Lynn C-Quad naar de Peter Lynn tubekites
Het klinkt decadent, maar ik ben gewend om het vliegtuig in te stappen om de mensen achter een kiteboardmerk te kunnen ontmoeten. Je zou denken dat voor kitemerk Peter Lynn dat ook het geval is, maar niets is minder waar. Ik stap op mijn fiets en binnen tien minuten ben ik op het hoofdkantoor gevestigd in Den Haag. De plek waar ik heb afgesproken met Peter Lynn ontwerper Pepijn Smit. Met hem begin ik met het verhaal over de ontwikkeling van de dit jaar uitgekomen tubekite reeks, een stukje geschiedenis en de laatste ontwikkelingen bij het merk.
Woord: Stefan van der Kamp Beeld: Peter Lynn, Bram Hoogendijk, Stefan van der Kamp
Bij binnenkomst staan er een aantal surfboards en een opgepompte Peter Lynn Escape in de aankomsthal. Een van de twee tubekites die Peter Lynn voor dit seizoen heeft gelanceerd. De vliegers zijn positief ontvangen en dus is het aanpoten om aan de vraag te voldoen. Het gekke is dat de ontwerper van Peter Lynn al veel eerder een tubekite had gemaakt.
Sinds dat hij 12 jaar oud is maakt Pepijn al vliegers. Hij kwam in Den Haag wonen en studeerde bewegingstechnologie. Hij werkte met zijn kennis eerst in de zorg door orthopedische toepassingen te ontwerpen. Maar met zijn passie voor vliegers was het niet vreemd dat hij op zijn 23ste ging werken voor de groothandel Vliegerop in Den Haag. Bij hun is het veelzijdige kitemerk Peter Lynn ondergebracht. Het merk dat bekend staat om de C-quad, Arc, Guerilla en de Venom. Smit ontwikkelde als eerste in samenwerking met Lynn jr. de Venom 2. Een freestyle c-foil voor de kiteboarders op het land en in het water. Daarna ontwikkelde hij de Synergy en de Charger. Klinkende namen voor de vliegeraars. Maar het werd tijd voor het merk om ook de harten van de tubekitelovers te veroveren.
Het team dat aan de basis stond van de ontwikkeling van de tubekite bestond eigenlijk uit twee personen. Gunnar Biniasch en Pepijn Smit. Gunnar is een begenadigd kiter die uitstekend uit de voeten kan met een vlieger of het nou op een twintip, skimboard, raceboard, surfboard of foilboard is. Hij gaf de feedback van de prototypes van de Peter Lynn Escape door aan ontwerper Smit. Telkens kwamen er verschillende modellen uit China waarvan de beste telkens door ging en bijgesteld kon worden in de werkplaats in Den Haag. Na een jaar was de Escape zo goed als af en kon er verder gewerkt worden aan het volgende model. De high performance Fury. Samen met teamrijders als de Zuid-Afrikaan Cedric Vandenschrik, golfrijder Koen Vierhout en courseracer Bram Hoogendijk werd de Fury de kite waarmee de Olympische discipline courseracen wordt gevaren.
Zo’n zeven jaar geleden maakte Pepijn Smit zijn eerste tubekite. In vergelijking met de foilkites was het volgens Pepijn eenvoudig om een vaarbare tubekite te maken. De uitdaging zit er bij een tube vooral in om hem voor een specifieke discipline geschikt te maken, zonder al te veel in te boeten op de algemene gebruiksvriendelijkheid. Het luistert minder nauw om een tubekite stabiel te laten vliegen als bij een foilkite. Dus voor een ontwerper die gewend is om een Twinskin te tunen was het maken van een tubekite een mindere uitdaging. Dus besloten ze de uitdaging te vergroten door meteen twee types tubekites te ontwikkelen. De allround Escape en de high performance Fury.
De gelijknamige vader van het merk Peter Lynn komt uit Nieuw Zeeland. Het (ei)land van langgerekte stranden omringd door de oceaan. Hij heeft de kitebuggy bedacht. Volgens de marketeer Vincent Velema is Peter Lynn te vergelijken met Willy Wortel. Een excentrieke man die verder weet te kijken dan anderen. Wars van hoe andere mensen over hem denken of naar hem kijken, het geeft hem de ruimte ongestoord te innoveren. Hij werd geboren in 1946 en wisselde het vliegeren met kites af met het studeren als werktuigbouwkundige. Met het doel om voorop te lopen in de ontwikkeling van de kitesport bracht Peter Lynn verschillende concepten uit die wereldwijd succesvol werden opgepikt. In 1990 was dat de kitebuggy, in 1997 de C-Quad en in 1999 de van het water herstartbare Twinskin. De beste man is geboren in 1946 en inmiddels dus 66 jaar oud. Rond zijn 50ste jaar droeg hij het merk Peter Lynn over aan het bedrijf Vliegerop in Den Haag en werd Pepijn Smit overgevlogen naar Nieuw Zeeland om de kneepjes van het kiteontwerpen te leren van de meester zelf.
Van het ontwikkelingslab van de kiteontwerper Pepijn Smit is het maar een klein half uurtje fietsen naar een andere Willy Wortel. Op steenworp afstand van het strand woont en werkt kiteboarder van het eerste uur en teamrijder van Peter Lynn: Bram Hoogendijk. Als ik bij hem thuis kom in Scheveningen duiken we al snel de plakboeken in. Foto’s van toen hij zijn eerste windsurfboard op schaatsen ontwikkelde wisselen zich af met resultaten van windsurfwedstrijdjes op de Reeuwijkse plassen. Hij was een van de eerste kiteboarders op het strand van Scheveningen. De potentie van de C-Quad werd door de Nieuw Zeelander Kane Hartill in de zomer van 1998 getoond en dat overtuigde Bram en Ruud Overwater ervan zo’n vlieger te kopen. Om te zien waar de mannen zo van onder de indruk waren: er zijn filmpjes op het internet te vinden waarbij Kane Hartill op een surfboard en op een wakeboard radicale tricks ten toon wist te spreiden (QR code maken van http://bit.ly/JOHGnJ). Na de Peter Lynn C-Quad kwam de waterfoil en toen begon de zoektocht van Bram naar zijn ideale kite voor op het water. Via merken als Wipika, GK, Takoon, Furia, Ozone en F-One kwam hij uiteindelijk terug bij Peter Lynn. Want zij hadden een nieuw project op stapel. De tubekite-reeks.
Inmiddels bouwde Bram onder zijn eigen merk Woody Cookie aan surf- en raceboards in de studio onder zijn huis. Sinds hij in 2008 met de Nederlandse rijders Katja Roose & Rolf van der Vlugt in aanraking kwam met het courseracen is hij aan het shapen geslagen. Zijn doel is om de beste competitieboards te bouwen voor het courseracen. Hij verkoopt custom boards aan kiteboarders uit verschillende landen. In andere landen is het courseracen een stuk populairder dan in Nederland, waardoor de markt al groter is. Nu het courseracen de Olympische discipline is geworden is de verwachting dat de vraag naar courseraceboards zal groeien. En naar high performance vliegers. Snelle vliegers die hoog aan de wind lopen en snel sturen.
Maar courseracen is niet het enige dat Bram Hoogendijk doet. In de herfst van vorig jaar deed ik een downwinder met Bram terwijl hij op een van zijn waveboards een laatste test deed van een 7-meter Peter Lynn. Volgens eigen zeggen is de balans dat hij 40% van zijn tijd aan het golfrijden is en 60% aan het courseracen. En daar is dan ook de Peter Lynn Fury op getest. Een high performance vlieger die snel door het windvenster gaat, hoog aan de wind loopt en snel draait. Bram test niet alleen in Nederland, maar nam ook de maten mee naar het Kaapverdische Eiland Sao Vicente waar hij de vliegers uitvoerig testte.De feedback van de ervaringen van alle teamrijders van Peter Lynn gingen naar Pepijn Smit die elke maat specifiek heeft getuned. Want opschalen is falen. Niet alleen uit Nederland en vanaf de Kaapverdische Eilanden kwam de feedback, maar ook uit Zuid-Afrika waar ik teamrijder Cedric Vandenschrik spreek. Hij vaart veel oldschool met de Peter Lynn Escape en wisselt in de golven af met de Fury en de Escape. Overdag staat hij op het water en ’s avonds verdient hij de kost met optredens als zanger. Hij vaart met de meest uiteenlopende condities die de Zuid-Afrikaanse west en oostkust rijk zijn.
Eén ding hebben alle personen die met Peter Lynn te maken hebben gemeen. Ze hebben de drang om vernieuwend bezig te zijn. Voor Pepijn Smit is dat door steeds weer nieuwe vliegers te ontwerpen voor de kitesport. Bram Hoogendijk is juist weer competitief bezig met het maken van boards en in zijn zoektocht naar de ideale vlieger is hij weer terug bij het merk waar hij begon. Voor de Zuid-Afrikaanse Cedric Vandenschrik zit het vernieuwen in het vinden van een levensstijl waarin er zoveel mogelijk kan worden gekite. Voor nu ligt de focus bij het merk op de nieuwe tubekitereeks van Peter Lynn die dit jaar op de Nederlandse en buitenlandse spots verschijnt. Of het zo’n revolutie teweeg zal brengen als de Peter Lynn C-Quad destijds is de vraag. Maar het enige kitemerk dat zijn hoofdkwartier in een kiteboardland als Nederland heeft gevestigd biedt potentie voor de toekomst.