01-06-2016 - Mountainbiken, Nieuws

Vuurwater en vuurwerk: Whisky, trails en buskruit in Schotland

Steve Peat en ik proberen al jaren een trip te plannen naar de Isle of Skye in Schotland. Als de puzzelstukjes voor het plan dan eindelijk in elkaar lijken te gaan vallen, nodigen we ook YouTube-sensatie Danny MacAskill uit. Hij zit volop in de wervelwind die is ontstaan nadat zijn clip de hele wereld overging en meer dan twintig miljoen keer werd bekeken. Een trip in Schotland is voor hem een thuiswedstrijd.

Tekst: Hans Rey
Fotografie: Andy McCandlish

Danny pikt me op van het vliegveld en we rijden in no-time het glooiende platteland in. Eerst gaan we naar een plek die vooral erg mooi is om te zien, het beroemde sprookjeskasteel van Eilean Donan. We hebben zelfs een speciale vergunning gekregen om wat foto’s van Danny’s trialrijden te mogen schieten. Jammer genoeg is Peaty te laat en hij heeft nou net mijn trialfiets bij zich. Gelukkig kan Danny wel even de show stelen. Het is fantastisch wat voor skills en enthousiasme Danny laat zien op zijn fiets. De weersvoorspellingen zijn slecht, maar we genieten nog volop van blauwe luchten en mogen in, op en bij het kasteel blijven spelen tot de zon ondergaat. En dat is deze tijd van het jaar hier rond half elf ‘s avonds!

Peaty komt ‘s avonds laat aan en we maken ons klaar om de volgende ochtend vroeg de oversteek naar Skye te maken. De planning is om de prachtige crosscountry trails op het eiland te rijden. Ik vind het bijzonder dat je in Schotland, in tegenstelling tot veel andere landen, als mountainbiker vrij toegang hebt tot alle trails die er zijn. Het uitzicht, landschap en de fenomenale trails maken diepe indruk. Je hebt tegelijkertijd uitzicht over bergen én uitzicht over zee. Een perfecte synergie tussen Highlands en Islands.

Schotland-trail

De Quiraing is een gigantische verzameling rotsen, die nog het meest op een ingestorte steengroeve lijken. Overal om ons heen zijn grote rotsen, waarschijnlijk het meest geschikt voor een potje rotsklimmen, daaromheen liggen de groenste weides die je ooit hebt gezien. Op de eeuwenoude trail die er naartoe leidt dagen we elkaar continu uit om kleine trailproblemen op te lossen. Het is goed om te zien hoeveel plezier beroepsmatig bij het fietsen betrokken mensen kunnen hebben als ze lekker mogen spelen. Terwijl we ‘gewoon’ crosscountry aan het rijden zijn.

De volgende halte op de route is de Talisker whiskystokerij, voor een rondleiding en een kleine proeverij, waarbij we leren dat het niet alleen om de smaak gaat maar dat Schotten ook de etiquette rondom hun whisky serieus nemen. De whisky’s die hiervandaan komen hebben een smaakeigenschap die ‘peaty’ wordt genoemd. Aangezien dat ook Steve’s bijnaam is, leidt dit tot een waterval aan flauwe grappen. Laten we het er maar op houden dat ‘peaty’ een ‘acquired taste’ is. De plaatselijk pub waar we blijven slapen heeft maar liefst driehonderd verschillende whisky’s op voorraad.

‘s Avonds bij de openhaard vertelt Danny over een van verre familieleden, Giant Angus MacAskill, die zo’n honderdvijftig jaar eerder leefde. Volgens het Guinness Book of Records was hij de laatste echte reus en meette een indrukwekkende 2 meter 36. Danny’s ouders hebben een plaatselijk museumpje en het is een genot om de mooie verhalen te horen die ze te vertellen hebben. Gelukkig ook nog wat goede verhalen over Danny van vroeger. Lang voordat het lukt om alle whisky’s uit te proberen gaan we lekker slapen.

Schtoland-post

‘s Nachts komt het notoire Schotse weer – regen – binnendrijven, dus het volgende ritje wordt erg typisch Schots, een heel nat en heel technisch crosscountryrondje door Glen Sligachan en langs de oever van een prachtig Loch. Het weer draagt eigenlijk alleen maar bij aan het mysterieuze en dramatische landschap en zorgt voor een sfeer die voelt alsof we in een Lord of the Rings-film rondrijden. Het grappigste moment komt op het moment dat we ontdekken dat Peaty in zijn ongewoon grote rugzak een kleine barbecue, kolen, worstjes, biertjes en zelfs vuurwerk heeft meegenomen. Hij zegt met een grijns: “Wie heeft er een regenjas nodig als je ook een biertje kan drinken?” Er zijn hier eindeloos veel trails en maar heel erg weinig mensen die ze gebruiken. De hele week dat we hier rondrijden hebben we de trails met niemand anders hoeven delen. Op wat schapen en Schotse hooglanders, koeien dus, na.

Onze volgende bestemming is Torridon, een gebied ten noorden van Skye, weer terug op het vasteland. We slapen in een kleine hut, bedoeld voor vissers, die aan Loch Damh staat. Dit is een prachtige en verstilde plek, ver verwijderd van de bewoonde wereld. Elke avond bouwen we een gigantisch kampvuur naast onze hut op de oever van het meer en zijn we tot diep in de nacht bezig om het fikkie aan de gang te houden. Steve en Danny slepen telkens nieuwe bossen hout uit de heuvels naar beneden. De voorraad vuurwerk in Steve’s bus blijkt nog wel even mee te kunnen. Om optimaal gebruik te kunnen maken van de trails die we tegenkomen, hebben we elk een paar verschillende bikes meegenomen. Naast een goede trailbike ook een dikkere machine en Danny en ik hebben natuurlijk ook allebei nog een trialbike bij ons.

Schotland-UpDown

De volgende dag wordt de stilte bij de hut ruw verstoord door een helikopter die we gecharterd hebben. We willen met onze bigbikes bovenop een paar berghellingen afgezet worden om snelle ruige lijnen te rijden. In een heli vliegen blijft altijd iets speciaals en we zitten dan ook met grijnzen op onze gezichten te stuiteren als kleine kinderen wanneer de heli door de lucht heen snijdt op zoek naar mooie lijnen. Het is sowieso heel erg tof om met drie rijders onderweg te zijn die alledrie uit een andere ‘generatie’ van het mountainbiken komen. Allemaal met een ander specialisme, maar ook allemaal min of meer beïnvloed door dezelfde achtergrond om op zeer technisch terrein te rijden. Er zijn zoveel dingen veranderd sinds ik lang geleden begon met trialrijden. Niet alleen de technieken achter de bikes, maar ook de grenzen van wat er mogelijk werd geacht op fietsen zijn verlegd naar een niveau waar we twintig jaar geleden alleen maar van konden dromen. Ik vind het spannend dat ik na al die jaren nog steeds onderdeel ben van diezelfde mountainbikebeweging en om het eerstehands te mogen meemaken in het wiel van een van de allersnelste rijders ter wereld. En een van de meest progressieve. Het is een waar genot om Steve en Danny te volgen, al gebiedt de eerlijkheid me te zeggen dat het er op neerkwam dat ze vaak even op mij moesten wachten. Met stomme verbazing sla ik sommige moves en lijnen van Danny gade en probeer ik te begrijpen wat ik zojuist heb gezien.

De laatste avond bij de hut bouwen we nog een groot kampvuur en vertelt Danny over zijn plannen voor de komende tijd. Ik ben ervan overtuigd dat deze jongen het zeer ver gaat schoppen. We nemen wat laatste sips van de fles goddelijke whisky die we bij de stokerij hadden meegenomen terwijl de knallen van Steve’s vuurwerk rondom de hut over de heuvels rollen.

Kampvuur_Schotland

Voor het volledige artikel bestel je hem via onze webshop. Wil je nou altijd de leukste artikelen of meest uitdagende trails vijf keer per jaar op de deurmat krijgen? Neem dan een abonnement op Up/Down. Of download het magazine online via onze Soul Kiosk App.

Word-abonne---banner---UDown

 van