03-04-2017 - Windsurfen, Nieuws

Windsuppen door mexico en de us

Ik weet niet wat ik me het meest herinner van mijn trip naar Mexico en het zuidwesten van Amerika: de wind of de zon. Wat ik wel weet, is dat het een van de beste ervaringen van mijn leven was.

Woord & beeld: Franz Orsi & Vania Marques

Mijn oorspronkelijke plan was om naar Amerika te vliegen en daar samen met mijn vrienden rond te reizen. Een huurauto, een paar SUPs, een tentje en gaan. Totdat ik me realiseerde dat de American Windsurfing Tour een stop gepland had in Baja California, vlak nadat we aan zouden komen. Ik hoefde er geen twee keer over na te denken en belde mijn maatje Chris Freeman, head judge van de AWT, en een uurtje later had ik een plek op een van de beste events van het jaar veiliggesteld – en lag het doel van onze trip ineens 600 kilometer zuidelijker. Maar goed, wildkamperen terwijl ik mee kon doen aan een eerste klas evenement leek me een goede mix; eindelijk kreeg ik de kans de fameuze lange righthanders van Punta San Carlos te rijden!

windsuppen mexico amerika windsurf 1

Punta San Carlos is een van de meest wilde, oorspronkelijke landschappen die ik ooit heb gezien. Alleen al er komen is een avontuur. Eenmaal op de spot begrijp je meteen dat het het allemaal waard was. De hele kustlijn lijkt er neergelegd om eindeloos lange golven te creëren, en de wind zorgt voor de beste wave-omstandigheden die je je kunt voorstellen, en is perfect voor de windSUP. De afgelegen locatie draagt nog eens bij aan de magie van deze spot: totaal verloren in de gortdroge kust van Baja, drie uur verwijderd van stenen wegen of dorpjes. De enige bewoners zijn een handvol vissers en dat alleen tijdens het seizoen. De rest van de ‘bewoners’ is een groepje windsurfers en surfers die hun vans or RV’s tot vlak aan het strand rijden en daar een paar maanden blijven staan om dag in dag uit te genieten van wat Moeder Natuur ze te bieden heeft. En dat is naast water en wind heel veel: zeeleeuwen, dolfijnen, pelikanen en zeemeeuwen zijn de echte bewoners van Punta San Carlos, mensen zijn er slechts te gast.

Nadat we aankomen op het vliegveld van LA rijden we naar San Diego waar we de rest van de AWT-crew treffen. Onze buren voor de komende paar dagen zijn Boujmaa Guilloul, Ian Mouro, Levi Lenz en Sara en Casey Hauser. Samen met hen kamperen we op de spot zelf, terwijl de rest verblijft in het verderop gelegen kamp van SoloSports. Het idee van wildkamperen draagt bij aan een extra stukje opwinding. Als we na een tien uur durende rit – waarvan de laatste 60 kilometer over een dirt road – aankomen, worden we begroet met 40 knopen wind, wat het opzetten van de tent tot een behoorlijke missie maakt. De dagen die volgen krijgen we de kans om te genieten van de fantastische windsurfcondities van Baja en het ‘comfortabele ongemak’ van onze tenten vlak aan het water. Boujmaa is helemaal in zijn element en begint al snel te voorzien in zijn eigen levensbehoefte door in het wild op zoek te gaan naar eten. Na een paar dagen heeft hij zijn eerste diner al bij elkaar gesprokkeld in de vorm van mosselen en vers gevangen murene. Het had overigens maar een haar gescheeld of Boujmaa was zelf ten prooi gevallen aan de woestijn; gelukkig werd de ratelslang onder zijn kampeerstoel op tijd gezien.

windsuppen mexico amerika windsurf 4

Naast alle actie aan land is iedereen zoveel mogelijk op het water om te trainen voor de wedstrijd. Naast Boujmaa lijkt vooral Kevin Pritchard – bijna een local in deze contreien – het meest op zijn gemak in de omstandigheden van Punta San Carlos. Hij schrijft het evenement uiteindelijk ook op zijn naam, kort gevolgd door Bouj die zijn flair ook in de woestijn van Mexico etaleert. Ikzelf scoor een elfde plaats bij de amateurs, maar beter nog: ik verdeel mijn tijd met suppen en windsuppen in de ochtend en waven in de middag, waarmee ik zonder meer de meeste uren op het water klok.

Na deze onvergetelijke week vol mooie golven en heerlijke eenzaamheid is het tijd de woestijn achter ons te laten en het Amerikaanse op te zoeken, op zoek naar nieuwe avonturen voor SUP en windSUP. Zoetwater en national parks, here we come!

Een dag later rijden we Yosemite binnen, Amerika’s meest iconische National Park. Het park wordt door de meeste Amerikanen beschouwd als een soort heiligdom, en heeft met El Capitan en de Half Dome een paar van ‘s werelds meest bekende klimplekken. Van over de hele wereld komen mensen in de zomer naar Yosemite om dit majestueuze landschap met eigen ogen te aanschouwen. Eigenlijk vind je overal waar je kijkt het perfecte Instagramscenario, het enige probleem is dat er meestal al iemand met een selfiestick staat te poseren.

Omdat alle campings vol zitten, rijden we door naar de High Sierras. Na een lange rit over allerhande kleine weggetjes – gelukkig zeer accuraat beschreven door onze gedetailleerde kaart – vinden we een camping waar we een plekje kunnen delen met twee andere kampeerders. De afgelegen camping biedt een fantastisch zicht op de sterrenhemel. Geen ‘lichtvervuiling’, maar een perfecte duisternis die ons in staat stelt sterren te zien die we nog nooit gezien hebben.

windsuppen mexico amerika windsurf 2

Stijf van de kou worden we de volgende ochtend wakker; we waren even vergeten dat we inmiddels op 3 kilometer hoogte zaten. We besluiten gelijk naar Tenaya Lake te gaan, dat gezien wordt als het mooiste meer van Yosemite. Het meer is een mijl lang en aan drie kanten omgeven door granieten pieken en koepels. Het is ooit ontstaan door de Tenaya Gletsjer, die uit het enorme Tuolumne Ice Sheet stroomde, in de vallei van Yosemite. Dezelfde gletsjer heeft ook de Half Dome uitgeslepen. Terwijl ik mijn windSUP te water laat – lang voordat de meeste mensen hun tenten uit zijn – voel ik me bevoorrecht een inflatable board bij me te hebben. Het lichte briesje is perfect om het geweldige uitzicht in me op te nemen. Met de SUP krijg ik letterlijk een andere kant van het verhaal te zien: het water in de meertjes is zo koud dat niemand zich midden op het meer waagt, en het is echt een different point of view. In die zin is windsuppen echt een vorm van meditatie voor me, vooral als je in je eentje op een hoogte van 3 kilometer over het water glijdt in het hartje van Yosemite.

De magie duurt een paar uur, tot de eerste families en andere natuurliefhebbers de zonnige strandjes bevolken. Wij rijden inmiddels naar onze volgende bestemming: Mono Lake, een zoutmeer ten oosten van Yosemite, tussen de Sierra Nevada en de White Mountains. Het meer, met een oppervlakte van 182 vierkante kilometer, heeft een zoutgehalte dat ruim tweemaal zo hoog ligt als de zee en staat bekend om de grillig gevormde zoutpilaren nabij de zuidwestelijke oever. Het is even een reality check om te ontdekken dat dit woestijnmeer langzaam maar zeker aan het verdwijnen is vanwege de klimaatveranderingen en de enorme droogte waar Californië de laatste jaren mee te kampen heeft. Het grootste gedeelte van het meer is gesloten voor de watersport vanwege een zeer productief ecosysteem van pekelgarnalen en het feit dat het dienst doet als kraamkamer voor twee miljoen trekvogels.

windsuppen mexico amerika windsurf 3

We rijden door naar de Black Canyon, gelegen aan de Colorado River op de grens tussen de staten Nevada en Arizona. Ooit was dit een wildwaterrivier, maar nu vormen de wateren van de Black Canyon een rustig stroompje dat kalmpjes zijn weg vindt vanaf de fameuze Hoover Dam een paar mijl stroomopwaarts. De canyon dankt zijn naam aan de zwarte vulkanische stenen die er in de omgeving gevonden worden, en als wij er zijn is het met 48 graden vulkanisch warm. Alleen al de gedachte aan het moeten opblazen van onze SUPs doet ons bijna bezwijken, dus wachten we onze kans af in de schaduw van een boom en observeren de locals’ relatie met deze rivier. Het is moeilijk voor te stellen dat deze kalme stroom onderwerp was van epische verhalen als The Exploration of the Colorado River and Its Canyons door J.W. Powell, met fantastische beschrijvingen van verraderlijke stromingen en machtige kloven. De rivier ligt vol met motorboten, jetski’s en kinderen die in het water spelen. Ik denk na over de mens en de niet aflatende behoefte om de natuur zijn wil op te leggen, landschappen te veranderen, en de natuurkrachten te temmen.

Als de temperatuur eenmaal wat gedaald is en de SUPs vol met hete lucht zitten, paddelen we een paar uur stroomopwaarts, waar we wederom helemaal alleen zijn. De natuur is weer natuur, en we fantaseren over een volgende trip, waarbij we misschien de hele Colorado River kunnen afpaddelen. Vlak voor zonsondergang keren we terug, de temperatuur is inmiddels zeer aangenaam en de ondergaande zon en de rivier zorgen voor een kleurenpracht die ons doet besluiten nog even op het water te blijven. Pas wanneer de canyon volledig in duisternis gehuld is paddelen we terug. Hongerig, moe en voldaan.

De dagen die volgen grijpen we telkens de kans dit land te ontdekken op onze SUPs, op een van de vele meren en bassins rond Arizona en Utah, beginnend bij het magnifieke Lake Powell, waar we elke dag goede omstandigheden treffen. Het geeft maar weer aan dat windsurfen heus niet alleen aan de kust plaatsvindt, en dit is helemaal het geval voor windsuppen. De veelzijdigheid en het feit dat je de boards ook kunt gebruiken om mee te paddelen maakt het een goede optie om zoetwater te ontdekken.

Soms moet je een stapje opzij zetten om vooruit te komen, je eigen pad trekken en je eigen stem vinden. Geen echte kunst is ooit ontstaan uit imitatie. Dat is wat ik geleerd heb van mijn ervaringen in de US. Misschien moeten we eens niet de gebaande paden bewandelen en dezelfde shots posten op Instagram. Soms is het beter je eigen weg te kiezen en een windSUP-board mee te nemen. Of je nou naar Baja California of dwars door de US reist, succes verzekerd!windsuppen mexico amerika windsurf 5

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Dit artikel is afkomstig uit de Motion #3 van 2016. Dit nummer kunt u hier bestellen. Wil je niks meer missen op het gebied van Windsurfen word dan abonnee

 van