Na een succesvolle trip naar Indonesië hadden Jalou Langeree, Catta Edin en Olivia Jenkins besloten nog een keer samen op reis te gaan. Jalou had gehoord over een kite charter op een jacht op Madagaskar. Hoe gaaf was het om daar lege reefbreaks te delen met alleen je kitesurfvriendinnen?

Het plan was om vanaf Mauritius te vertrekken omdat we daar toch alledrie al waren voor een GKA-wedstrijd. Fotograaf Ydwer Van Der Heide en filmer Mint Grigas sloten zich aan op de luchthaven van Mauritius. Het was maar een korte vlucht van twee uur naar de hoofdstad van Madagaskar, Antananarivo, maar voor de overstap naar de binnenlandse vlucht naar Tulear hadden we maar krap één uur. Probeer in die tijd maar eens tien grote, goed gevulde boardbags door de douane heen te krijgen en weer in het vliegtuig. Tot overmaat van ramp gooiden de bagagelossers de boardbags op de normale bagageband waardoor de bagageband verstopt raakte. Kwade blikken alom. Maar met behulp van het luchthavenpersoneel lukt het ons om de boardbags te bevrijden. Met nog vijftien minuten te gaan renden we met overvolle trolleys door de krappe gangen van de luchthaven. Met het zweet op de rug, haalden we het net. De vlucht vertrok slechts vijf minuten later dan gepland. Geen relaxt begin van de trip.

Een boot met historie

Toen we arriveerden in Tulear ging de zon al onder. Terwijl we aan het wachten waren op onze taxi speelden we een potje basketbal met de lokale jeugd. Het was wel duidelijk dat Olivia vaker basketbal had gespeeld. Onze mond viel pas echt open toen we onze taxi zagen, een kleine tuktuk. Hoe we daar al onze spullen in hebben gekregen weet ik nog steeds niet, maar een klein tikje of te krappe bocht was genoeg geweest om de boel om te kieperen. Gelukkig gebeurde dat niet en kwamen we aan in de haven waar onze monden weer openvielen toen we onze charterboot zagen. Wat een prachtige boot! De komende twee weken zaten we aan boord van de Luna Moon. Dit zeilschip heeft een lange geschiedenis. In het begin van de Tweede Wereldoorlog werd ze tot zinken gebracht zodat het niet gebruikt kon worden door de vijand. In 1949 werd ze weer omhooggehaald en omgebouwd tot vissersboot om in 1982 omgebouwd te worden tot een Schoener-zeilboot met gaffel-tuig. Daarna werd ze ingezet als luxe charter op de Seychellen. In 2019 is ze gekocht door een Zuid-Afrikaanse zakenman die haar helemaal renoveerde. Ze wordt nu gebruikt voor zeillessen en surf charters.

De volgende morgen zette de Luna Moon koers naar de eerste spot, Flame Bowls. De tocht duurde vier uur. Daar aangekomen, waren we een beetje teleurgesteld. De golven waren laag en de wind was zacht. Olivia besloot om proefkonijn te zijn en ging als eerste het water op. En dat was nogal een onderneming want de kite lanceren vanaf de boot is niet makkelijk. De boot stak hoog boven het water uit en er waren overal touwen. Maar het lukte en Catta en ik volgden. Na een paar rakken varen, zagen we walvissen die aan het spelen waren. Ze sprongen om de beurt en spatten het water hoog op. We besloten om er iets naar toe te varen. Super indrukwekkend maar ook best spannend om zo dichtbij te zijn. Mint heeft toen supermooie droneshots gemaakt dat wij tussen maar liefst tien walvissen aan het varen zijn.

Armoede

Madagaskar is een arm land. Het is mijn derde keer dat ik het bezoek en het is er in die tijd niet beter geworden. Hele families wonen in zelfgemaakte hutten dichtbij het water. Het gemiddelde inkomen is twee dollar per dag. Hoofdzakelijk verdiend met vissen of met werken op de zeewierkwekerij. Opvallend zijn de kinderen die elke keer naar ons toekwamen. Het komt hier niet zo vaak voor dat ze drie blonde dames zien kiteboarden. Wij vonden het contact met de kinderen erg leuk. We leerden hun spelletjes en zij ons. Het is fascinerend om te zien dat de kinderen zo blij zijn met zo weinig. Als het toerisme toeneemt zouden ze dan gelukkiger worden? Ik denk het niet, maar betere scholing en gezondheidszorg zou welkom zijn.

Het moeilijke van het plannen van dit soort kite-trips is de wind. We hebben namelijk veel gewacht op wind en dagen gevuld met kaartspelen en het oefenen van back flips aan een touw die bij het voordek hing. Catta begon met een paar mooie buiklandingen maar kreeg het al snel door en maakte uiteindelijk perfecte flips. Een leuker tijdverdrijf was het surfen op Anakao. Ondanks dat de golven laag waren was het een prima warmup voordat de echte swell zou arriveren. Elke ochtend was ik op zoek naar een mooie break. Met m’n verrekijker zocht ik de kustlijn af en op een dag was het bingo. Ik zag een paar mooie rollers in de verte. Het water was te ondiep voor de Luna Moon dus pakte Mint, kapitein Dan en ik het rubberbootje om polshoogte te gaan nemen. Het zag er goed uit dus gingen Mint en ik het water in met onze surfboards. Wij peddelde de line-up in maar kapitein Dan bleef met het rubberbootje te veel aan de binnenkant. Ik zag een grote set aankomen en riep naar hem dat-ie weg moest wezen! De eerste golf overleefde hij nog, maar de tweede pakte het rubberbootje op en hij werd keihard gespoeld. Na een paar golven kwamen kapitein Dan en het bootje in rustiger water. Alles was gelukkig goed met kapitein Dan, maar nadat we het bootje weer terug hadden gerold kon Mint kon z’n fotoapparatuur niet vinden. Samen met een paar locals hebben we bijna alles teruggevonden. Die locals hielpen ons ook met het water uit de buitenboordmotor halen en brachten ons terug naar de Luna Moon. Ik was onder de indruk van de kennis en kracht van deze mannen. Zij zullen waarschijnlijk gedacht hebben: ‘Wat een domme toeristen!’

Een droomsessie

We hielden de wind-en golfvoorspellingen hoofdzakelijk via Windguru bij. En op een langverwachte dag was het dan zover. Glassy golven in de ochtend en wind in de middag. Kapitein Dan ging ontzettend dichtbij Flame Bowls voor anker. Het schip ging daardoor wild te keer, maar wij hadden een korte peddel naar de peak. Zoals voorspeld waren de golven perfect. Niet te hoog en niet te laag zodat iedereen met een grote glimlach van het water kwam. Toen de wind in de golven kwam was het tijd om te gaan lunchen en met de inmiddels gemaakte rubberboot naar het strand te gaan, want launchen vanaf de boot was toch wel tricky. Vanaf het strand ben je zo in de break. En wij waren de enige dus hadden het rijk alleen. Olivia liet zich de hele tijd barrellen door de hoge holle golven. Best knap omdat zij ook als enige backside moest surfen. Catta had de hoogste golf van de dag en ik had een paar lekkere power cutbacks in de pocket van de golf. Het was de eerste dag met echt lekker hoge golven dus we gingen door totdat de zon onderging en we moesten onze kitespullen inpakken in het donker.

Na een paar dagen perfecte golven en wind werden de omstandigheden wat minder en verplaatsten we ons naar een andere locatie. Het leek erop dat het over was met de wind en golven. Dus gingen we aan land en verkenden een lokaal dorp. Maar tijdens de lunch merkten we op dat het waaide. Wij haastten ons terug naar de boot om onze spullen op te pikken. Om de Luna Moon heen waren wat golven en we pompten onze kites op en hadden een oké sessie. Ondertussen gingen Ydwer en Mint met het rubberbootje naar een spot die uit het zicht lag. Toen ze een tijdje niet terugkwamen besloten we downwind te gaan om ze op te zoeken. Tot verbazing zagen we daar grote sets binnenrollen! Ydwer en Mint waren oké en hadden ondertussen al goede plekken gevonden om vanaf te fotograferen en te filmen. De wind nam verder toe, de line-up was leeg en we gingen er vol voor. We schreeuwden de longen uit ons lijf terwijl we perfecte golven afreden. Dit is waarom ik kitesurf. Perfecte omstandigheden delen met een paar vrienden. Je moet er tegenwoordig hard voor zoeken om dit soort locaties te vinden, maar het voelt dan wel als een droom waar je niet uit wilt ontwaken.

Tekst Jalou Langeree
Beeld Ydwer van der Heide

Voor meer kitesurf nieuws, Tips & Tricks, leesvoer en de laatste magazines kijk op Ridersguide.nl. Wil je altijd up-to-date blijven? Klik dan nu hier en word abonnee van Access en volg ons op Facebook en Instagram!