Route: Arnhem

Arnhem is, naast de vele historische bezienswaardigheden, een echte winkel- en uitgaansstad. De vele terrasjes en eetgelegenheden worden afgewisseld met een breed winkelaanbod. Voor ieder wat wils als je de stad langer dan een dag bezoekt. Wij starten de route in Arnhem vanaf het Gele Rijders plein in het hart van de stad. De vele nieuwbouw in dit stuk van Arnhem vertelt het verhaal van de verwoestingen tijdens de oorlog. Hier heeft geen muur meer rechtop gestaan na 1944.

DE ROUTE IN ARNHEM

Via de Looierstraat passeren we het Johnny van Doornplein genoemd naar de gelijknamige dichter. We slaan rechtsaf en passeren Jans’ restaurant, de plek waar we gisteren heerlijk hebben gegeten. Van Aron de kelner krijgen we nog de tip om zeker een bezoek te brengen aan het Airborne at the bridge-museum. Op weg naar de brug passeren we het Musispark en rijden we de ‘fietsrotonde’ van het Airborne-monument op. We staan even stil bij de plaquette en de fraaie schilderingen in de fietstunnel.

Via de Nijmeegse weg naderen we de plek waar het allemaal om te doen is geweest. Boekenkasten zijn erover volgeschreven, er is zelfs een Hollywood kaskraker over gemaakt en de brug heeft het officieuze record in handen de meest verwoeste brug in Nederland te zijn. Het is ook de plek waarvoor meer dan 12.000 soldaten met parachutes uit vliegtuigen zijn gesprongen en het doel waar velen hun leven voor hebben gegeven. De uitdrukking ‘een brug te ver’ krijgt op de John Frost-brug een hele andere dimensie. Zeker als we de tip van Aron ter harte nemen en het museum met persoonlijke verhalen bezoeken. De vele poppies (Engelse klaprozen ter nagedachtenis aan gesneuvelden) en kruisjes langs de weg zullen ons vandaag niet meer loslaten.

NK WIELRENNEN

We vervolgen de route richting de Zuidkant van Arnhem. Wat ons meteen opvalt is de perfecte staat van de fietspaden in de stad. Het asfalt voelt zijdezacht onder onze wielen.

De route die we afleggen is in de binnenstad gemarkeerd met het Pegasus-symbool, het vliegende paard uit de Griekse mythologie en tevens het insigne van de Engelse parachutisten. Onder de hoede van zijn vleugels rijden we de Rijnbrug over.

Na de passage over de brug slaan we rechtsaf en rijden we de Bandijk op. We worden vergezeld door een prachtig wolkenschilderij. Boven ons vliegen de Hercules transportvliegtuigen, die vandaag honderden parachutisten droppen op de Ginkelse heide. Onze route in Arnhem gaat daar vandaag ook nog naartoe, maar dat is voor later. Op dit moment genieten we van de panoramische blik op Arnhem. De hoogteverschillen in deze regio verrassen ons op een aangename manier. Delen van de stad en omliggende gebieden liggen op 90 meter boven NAP. Je zou hier een ongelooflijk gaaf parcours voor het NK wielrennen kunnen neerleggen, bedenken we ons als we richting Driel koersen. Het gezellige koffiehuisje met de naam Arnhems Gemaal laten we links liggen terwijl we het uiterwaardenpark Meinerswijk naderen.

WE VERVOLGEN ONZE ROUTE

De originele Liberation Route in Arnhem loopt niet door het uiterwaardenpark Meinerswijk heen, maar avontuurlijk als we zijn nemen we dit park even mee. Meinerswijk is een klein natuurpark waarin veel watervogels hun natuurlijke habitat hebben. Ook rijden we langs het Romeinse verleden van Gelderland. De zogenaamde limes (Latijn voor grens) liep dwars door het huidige park. Deze uiterwaard is prachtig onderhouden door het Gelders landschap, de beheersorganisatie. De beroemde ijsvogel, die hier zijn jachtterrein heeft, zien we vandaag helaas niet.

We rijden een stuk langs de Neder-Rijn en komen op de Drielsedijk weer op de originele route terecht. Er staat heel wat wind en het is aanpoten geblazen. De volgende stop is het fietspontje bij Driel. De korte overtocht geeft ons de kans om even een jasje aan te trekken en iets te eten. Via de Veerweg rijden we vervolgens richting Renkum. Op de Fonteinallee duikt opeens het dak van de 13e eeuwse waterburcht Doorwerth op. We lopen iets achter op schema, maar gaan toch maar even een kijkje nemen bij de ophaalbrug van de burcht. Samen rijden we door een haag van bomen die het licht prachtig voor ons verspreidt. We zijn pas 12 kilometer onderweg, maar vanwege de vele bezienswaardigheden langs de route voelt het alsof we het dubbele aantal kilometers gereden hebben. Bezichtigen kost blijkbaar ook energie en tijd.

BIJZONDER GEVOEL

De route in Arnhem gaat een stukje langs de drukke A50 waarna we onder de Utrechtseweg doorrijden en via Heelsum uiteindelijk Renkum binnenrijden. Op het kruispunt van de Telefoonweg en de Bennekomseweg stoppen we even bij Eethuys Airborne. We zien er een groot aantal oude militaire jeeps en in uniform gestoken ‘militairen’ staan. Het zijn zogenaamde re-enactors: mensen die zich kleden in de uniformen van toen en zo op hun eigen manier herdenken en de geschiedenis levend houden. Het is er druk en dat is niet voor niets. Op exact deze plek begon in 1944 de Slag om Arnhem met de allereerste luchtlanding. Als je het terrein ziet dan begrijp je ook waarom. Zo vlak als een biljartlaken met zachte heide begroeiing. Omdat we nog een ‘afspraak’ op de Ginkelse Heide hebben, kiezen we ervoor om de Liberation Route hier in te korten en niet via Wageningen te rijden.

We volgen vanaf nu het fietspad dat dwars door de landingszone voert. Als je een beetje gevoel voor geschiedenis hebt en weet wat hier allemaal is gebeurd, dan zit je met een bijzonder gevoel op de fiets. Het gevoel en de gedachte maakt zich meester dat het toch fijn is om hier nu in alle vrijheid te kunnen fietsen en recreëren.

Na het verlaten van open terrein, rijden we nu in hoog tempo door het bos, op weg naar de Ginkelse Heide. We verlaten wederom de Liberation Route voor een wel zeer speciale reden. We willen de jaarlijkse luchtlandingen op de heide zelf eens meemaken. De omweg duurt iets langer dan gepland, vanwege de duizenden mensen die hetzelfde idee hebben. Beschut door de bomen gaan we eens flink op de pedalen staan. Een tijdje cruisen we met veertig langs de file met bezoekers. Ideaal dat we op twee wielen zijn.

DWARRELEN

Op de Ginkelse heide is het druk en er heerst een bijzondere sfeer, je waant je in de jaren 40. Veel mensen hebben zich gekleed in oude uniformen en rijden in de jeeps en tankjes van toen. Doedelzakmuziek galmt over de heide als de eerste Dakota een fly-by maakt. Bij de tweede passage over het terrein springen de parachutisten uit het vliegtuig. Als kleine vliegjes aan de hemel dwarrelen de parachutes langzaam naar beneden. We aanschouwen dit bijzondere beeld zittend op de buizen van onze fietsen. Het was de omweg en versnelling meer dan waard. Na een half uurtje laten we het ‘airborne’-programma op de Ginkelse heide achter ons en gaan op weg naar Oosterbeek.

Via Wolfheze komen we weer op de Liberation Route uit. We rijden over golvende fietspaden met alleen bomen om ons heen. Aangekomen in Oosterbeek verlaten we nu weer even de route om een kort bezoek te brengen aan de Engelse begraafplaats, de vele monumenten en het Airborne-museum Hartenstein. We hebben met onszelf de afspraak gemaakt om in Oosterbeek vandaag maar kort stil te staan en de echte sightseeing voor morgen te laten. Dit blijkt echter een moeilijker uitvoerbare missie dan gedacht. De indrukwekkende historie van deze regio grijpt je op de fiets bij de keel en laat je niet meer los.

We besluiten te gaan lunchen bij restaurant Klein Hartenstein, net naast het gelijknamige museum Hartenstein. De fietsen kunnen we mooi in zicht stallen, wel zo prettig als je op een spiksplinternieuwe fiets rijdt. De bediening, die zelf behoorlijk fiets-minded is, begrijpt onze bestelling zonder ook maar een woord te hoeven wisselen. ‘Een cola, een clubsandwich en mogen de fietsen mee op het terras?’ Heerlijk als mensen begrijpen wat een wielrenner voor wensen heeft, hoe klein deze soms ook zijn.

AIRBORNE-MUSEUM

We raken op het terras toevallig aan de praat met Vincent. Hij blijkt een van de gidsen van het Airborne-museum te zijn en komt even ademhalen na een paar bijzonder drukke dagen. Het is toptijd voor het museum, door de vele duizenden bezoekers die juist deze dagen de regio bezoeken. Toch nodigt hij ons morgen uit in het museum. Een privérondleiding is geregeld en dat geeft voor vandaag de rust die we nodig hebben om ook de laatste 15 kilometer van de route te rijden.

Via een prachtig stuk weg gaat onze route door Mariendaal en passeren we zelfs een heuse wijngaard waar op dit moment geplukt wordt, het is immers september. We vragen ons wel af hoe Chardonnay uit Arnhem zal smaken. Inmiddels rijden we Arnhem binnen en zien vanaf het hoger gelegen Heijenoord de bekende Koepelgevangenis liggen. Parallel rijdend aan het grote rangeerterrein van de NS realiseren we ons dat we de fraaiste stukken van de route wel gehad hebben. De resterende drie kilometers zijn niet meer zo rustig en rustiek als we gewend waren de afgelopen uren. Gelet op de eerste druppels die stilaan op onze helmen tikken besluiten we na de passage van de imposante Beaulieu villa de kortste route naar het NH Rijnhotel te nemen. Via een moderne fietsbrug zien we het hypermoderne Centraal Station van Arnhem liggen. Het contrast met de wijk Lombok kon niet groter zijn.

RACE TO THE BRIDGE

In de laatste kilometer van deze route passeren we nog enkele bijzondere plekken, waaronder het St. Elizabeth Gasthuis. De historie van deze stad wil ons maar niet loslaten en geeft ons nog een bijzonder cadeautje mee. Net voordat we de Utrechtseweg willen verlaten naar Onderlangs, worden we door een motoragent tegengehouden. We zien al snel waarom. Een hele stoet oude legervoertuigen dendert de weg af richting de John Frostbrug.

Deze Race to the Bridge is onderdeel van het herdenkingsweekend en brengt een bijzonder eresaluut aan de veteranen en gevallenen. De stoet wordt – ondanks de regen die nu met bakken uit de hemel valt – door de vele mensen langs de kant met applaus begroet. Wat een show, wat een gevoel voor traditie en dankbaarheid voor alles wat hier in deze stad en regio is gebeurd. Ook wij hebben kippenvel dat deels door de regen, maar zeker ook door deze parade wordt veroorzaakt. We parkeren onze fietsen in de lobby van het Arnhem Rijnhotel en worden door de receptioniste direct met warme thee verwelkomd. Het zijn opnieuw de kleine dingen in het leven die het verschil maken.

In de lobby blikken we terug op een wel heel bijzondere rit, doorspekt met historisch besef en dankbaarheid. Dankbaar voor hen die voor ons het leven lieten opdat wij in vrede kunnen leven. We zijn er even stil van en genieten met onze fietskleding nog aan nog even van het uitzicht over de skyline van Arnhem met de Rijnsburg, denkend aan de laatste radioboodschap die vanaf de brug zou worden verstuurd: ’Out of ammunition. God save the King.’

 

Route Komoot

Route zelf rijden? Je vindt hem hier

Nog geen lid van komoot? Geef je hier op en gebruik de code ‘WLRNBLD‘. Met deze code krijg je de eerste regiobundel t.w.v €8,99 helemaal gratis!

 

 

Voor meer wielren nieuws, Tips & Tricks, leesvoer en de laatste magazines  kijk op Ridersguide.nl. Wil je altijd up-to-date blijven en vijf keer per jaar het mooiste Wielren magazine op de mat hebben liggen? Klik dan nu hier en word abonnee van Wielrenblad!