Sicilië: Het zout der aarde

Naarmate ik ouder word, merk ik dat een aantal voorwaarden steeds belangrijker wordt voor iedere nieuwe trip. Vroeger wilde ik alleen maar zo veel mogelijke varen, op zo vlak mogelijk water, met zoveel mogelijk topfreestylers om me heen. Daarom ging ik vaak naar Brazilië. Ik wilde een zo goed mogelijk kiteboarder worden. Het is niet zo dat deze motivatie weg is, maar ik waardeer het comfort van thuis steeds meer. De laatste jaren ben ik veel op het Italiaanse eiland Sardinië geweest met z’n hoge kwaliteit voedsel, warme zomerwinden, en easy going lifestyle. Dit jaar besloot ik mijn vriend en Cabrinha-teammaatje Alby Rondina op te zoeken bij zijn nieuwe kiteschool, in Sicilië.

Als het op culinaire topspots aankomt weten mensen van over de hele wereld dat Italië een van de beste plaatsen is om te eten. Met heel goede wijn. En Sicilië blijkt weer een van de beste plaatsen binnen Italië te zijn. Mijn verwachtingen waren dus extreem hoog. Vaak is dat het recept voor een teleurstelling, maar het feit dat ik een maand later (terwijl ik dit schrijf ) een paar kilo zwaarder ben dan toen ik aankwam, zegt genoeg. Maar genoeg over eten nu, door naar het kiten. Is het hier goed toeven voor de fanatieke kiteboarder?
Varen in een natuurreservaat.

Het voordeel: omdat Sicilië een eiland is, is er ook altijd wel een hoek te vinden waar de
wind goed binnenkomt. Toch is er één spot die vanwege verschillende redenen boven andere spots uittorent. Lo Stagnone, tussen Trapani en Marsala in, is de belangrijkste kitesurfspot van Sicilië. Een eerste voordeel van de spot is dat je er heel gemakkelijk komt: Trapani airport ligt op nog geen vijf minuten rijden van de kitespot af en met de budget vliegmaatschappijen die hier veel op vliegen, zoals Easyjet en Ryanair, kun je er vaak en goedkoop naartoe vliegen. Als de voorspellingen goed zijn , kun je prima voor een lang weekend over komen. De hoofdstad Palermo, waar de grootste luchthaven zich bevindt, is trouwens maar zo’n 90 minuten verder, dus dat kan ook geen bezwaar zijn.

De kitespot zelf is tevens een natuurreservaat, en het is gemakkelijk te zien waarom. Het is een prachtig gebied met schilderachtige eilandjes voor de kust. Het wordt daartussenin bijna nergens dieper dan schouderdiep wat het een prima spot maakt om het kiten onder de knie te krijgen. En dat is meteen het nadeel, want als het lekker waait zijn er meerdere kitescholen bezig. Het goede nieuws is dan weer dat het een enorme lap water is waarop je kunt kiten. Goede kiters hebben een heel stuk kustlijn te ontdekken, en ook verderop is het goed toeven, mocht je aan de crowds willen ontsnappen.

Unieke spots
Het gebied staat bekend om zijn intensieve zoutwinning. Daar moet je wel tegen kunnen;
het zeewater is extreem zout en daarom zijn er zoveel zoutfabrieken in de omgeving. Dat heeft nog een voordeel: omdat de zoutwinningsgebieden omgeven zijn door zeemuren heb je daar tussen in soms prachtige vlakwaterspots. Voor freestylers zoals ik is dat het einde. Een mooier en beter decor om je trucs te doen, vind je nergens.

En hoe zit het met de wind? Misschien verwacht je dat het Mediterrane klimaat matige wind oplevert, maar dan heb je het goed mis. Misschien heb ik geluk gehad, maar ik was verbaasd hoe hard het hier kan spoken. Gedurende de tijd dat wij hier waren, april en mei, werden we bijna dagelijks getrakteerd op wind. En meerdere keren was het echt raak. We kregen een aantal keer nucleaire omstandigheden voor onze kiezen, geschikt om (in ieder mijn eigen) WOO-records aan diggelen te springen. Volgens Alby is het in de piek van de zomer, wanneer de temperaturen stijgen, iets minder winderig, maar nog steeds voldoende om je kitershart aan op te halen.

Perfecte freestyle-spots
Met al dat perfecte, vlakke water in de buurt voelde het haast zondig om geen slider te bouwen. We zijn tenslotte freestylers, en ondiepe stukken vlakwater zijn een droomlocatie voor een kiteslider. Het was me wel duidelijk dat we de slider niet dichtbij het strand in de beginners zone moesten plaatsen. Ik had besloten er een te bouwen nadat ik een geschikte locatie had gespot en een paar ontwerpen had uitgetekend.

Normaalgesproken is het mijn idee om de slider te bouwen op de dagen dat er geen wind staat. Gezellig met een paar goede vrienden en wat biertjes klussen is het troostende substituut voor een dagje op het water knallen. Zo kom je de windstilte wel door. Maar die windloze dagen kwamen maar niet. Bijna elke dag werden we toch weer getrakteerd op wind. Dan maar bouwen in de nacht.

De wind waait hier meestal uit verschillende richtingen; vaak wordt de noordelijke thermische wind afgewisseld met zuidelijke winden. Dat houdt het kiten op het eiland gevarieerd en interessant. Voordat de zomer echt piekt kan het hier dan best chilly zijn, dus ik kan je zeker een goed wetsuit aanraden. In juni, juli en augustus red je het met alleen een shorty.

Flamingo’s
Het is een grote aanrader om Lo Stagnone simpelweg al kitend te verkennen. Het is zo’n reusachtig gebied met zoveel prachtige natuur, dat wil je niet missen. De meesten blijven hangen in het hoofdgebied met alle kitersdrukte, maar dat is zonde. Zowel links als recht is zoveel meer te zien. Zo ligt er ten zuiden een bekend Romeins eiland, en vind je er genoeg kleine eilandjes die bevolkt worden door flamingo’s. Een prachtgezicht.

Mijn conclusie in het kort: ik was echt onder de indruk van Sicilië. Het eten is goddelijk en het kiten is zo veel beter dan ik had verwacht. Combineer dit met het goedkope reisgemak (voor de gemiddelde Europeaan) en je hebt een topbestemming waar je meerdere keren per jaar naar terug zult willen keren.

Dit artikel is afkomstig uit Access #3 2017. . Tekst: James Boulding. Altijd op de hoogte zijn van de laatste updates? Volg ons dan ook op Facebook. Met een abonnement op Access ben je altijd op de hoogte van de vetste trips, de beste spots en de nieuwste gear!