Mountianbike-tocht door het besneeuwde Cappadocië
Icy trails and fairy trales
Onverwachts belandden we tijdens een mountainbiketrip in Turkije in een sneeuwstorm. De getransformeerde landschappen waren zo fascinerend dat ons avontuur veranderde in een geïmproviseerde fotoshoot. Van ijzige rillingen tot korte mouwen, deze buitengewone tocht kende alle extremen en maakte wederom duidelijk wat ons zo aantrekt in het mountainbiken: de onvoorspelbaarheid van wat er op je pad komt. Dompel je met ons onder in een fotoverhaal in een besneeuwd Turkije.
Het was liefde op het eerste gezicht. In mei, een jaar eerder, stonden we om half zes ‘s ochtends rillend op een observatiedek, starend in de donkere nacht, onderbroken door kleine, heldere vlekjes die omhoog bewogen. De achtergrond was typisch Cappadocië. Op heldere ochtenden stegen meer dan honderd heteluchtballonnen op boven het Nationaal Park Göreme. Nu, bijna een jaar later, bleek de lucht leeg en de grond wit bedekt. In plaats van op stoffige paden stonden we eind maart tot onze knieën in de sneeuw in het hart van Turkije.
Onze vriend Ahmed, die een hotel in de buurt runt en al meer dan een kwart eeuw toeristen rondleidt in dit gebied, had vorige week net zomerbanden op zijn auto gemonteerd. Het koudefront verraste dus niet alleen ons, maar ook de lokale bevolking. Om specifieker te zijn, het was de enorme hoeveelheid sneeuw. Hoewel het hier op 1400 meter boven zeeniveau zelfs tot laat in de lente kan sneeuwen, was de 30 centimeter verse sneeuwval van de afgelopen 24 uur buitengewoon. We hadden geen keus en brachten de tweede van onze vijf geplande fietsdagen door met wandelen.
Na een dag in de sneeuw, met drijfnatte laarzen en koude tenen, dooide het de volgende dag genoeg, zodat we weer op de fiets konden stappen. De grond was doordrenkt met smeltwater, waardoor de normaal stof droge paden veranderden in modderige, plakkerige modderpaden – omstandigheden die meer deden denken aan Schotland dan aan Turkije.
Ondanks het uitdagende terrein konden we niet anders dan ons verbazen. De sneeuwval had het toch al spectaculaire landschap veranderd in een magisch wonderland. De feeënschoorstenen – aardpiramides in de vorm van een kegel of fallus – zagen eruit als het gesuikerde oppervlak van een taart. Vorig jaar gaf de omgeving ons al een visuele overdosis, dit jaar kwam het nog harder aan. Reisgenoten Aldo en Thomas moesten dezelfde plekken keer op keer rijden tot we de perfecte foto’s hadden. Aanvankelijk waren we niet van plan om veel te fotograferen tijdens deze reis. Maar wanneer zo’n gebeurtenis op je pad komt kan je niet anders dan er gebruik van maken. Onze vijfdaagse fietstocht werd dus een echte fotoshoot, eentje die niet diverser had kunnen zijn. We begonnen in de sneeuw en eindigden de tocht in T-shirts en korte broeken, om vervolgens verse sneeuwvelden om de hoek tegen te komen.
Mountainbiken in Turkije, in de sneeuw? Check! Wij komen zeker terug, maar toch hebben we de volgende keer liever weer de hogere temperaturen en het trailstof tussen onze tanden.
Tekst & beeld: Martin Bissig
Dit artikel “ICY TRAILS AND FAIRY TALES” komt uit UP DOWN #1 van 2024. Kijk voor meer artikelen of voor meer wielren en mountainbike nieuws en reviews, leesvoer en de andere magazines op UP DOWN. Wil je altijd up-to-date blijven? Klik dan nu hier en word abonnee van UP DOWN en volg ons op Facebook en Instagram.