Knieblessure door kitesurfen

Na knieblessure eindelijk weer terug naar zee: Aron Rosslee over zijn revalidatie na een gescheurde kruisband. In dit artikel doet hij zijn verhaal over zijn knieblessure.

De val

De ellendige knieblessure begon met een (achteraf gezien te lange) kitesurfsessie waarbij de vermoeidheid de overhand nam. Ik was niet helemaal fit, maar de omstandigheden waren zo goed en ik wilde die ene trick zo graag tot een goed einde brengen dat ik bleef doorgaan. Nog één keer proberen! En toen… toen ging het fout. Ik verdraaide mijn knie. De pijn viel eigenlijk wel mee, maar het voelde meteen niet goed en er schoten allerlei doemscenario’s door mijn hoofd.

Uiteindelijk kwam ik veilig aan de kant. Ik merkte dat ik niet meer goed op dat ene been kon staan. Ik zakte steeds door m’n knie heen en al hinkelend kon ik nog net m’n spullen opruimen en naar huis komen. Ik nam direct contact op met m’n trainer, die mij direct doorverwees naar een specialist. Die nam een MRI-scan waaruit bleek dat ik een gescheurde kruisband had. Hoe nu verder? Kan ik ooit nog sporten, laat staan kiteboarden? En als ik weer kan kiteboarden, kom ik ooit terug op het niveau wat ik had na deze knieblessure? Is het voorbij met mijn carrière als prof? Na het gesprek met de specialist kwam naar voren dat er eigenlijk twee opties zijn: niet opereren en de spieren om de knie heen keihard trainen zodat die de functie van de knieband overneme n of laten opereren en weer een knieband hebben. Bij de laatste optie halen ze een pees uit een ander deel van je lichaam en plaatsen die op de plek van je knieband. Deze groeit vast en neemt de functie over van de knieband. Dit is wel een behoorlijke ingreep waarbij ze in je lichaam gaan snijden en maanden bent uitgeschakeld. Maar na maanden revalideren en trainen van de spieren en de nieuwe knieband zou je dan je oude niveau weer moeten kunnen halen. Ik koos voor opereren, maar bleef twijfels houden. Zal de operatie goed gaan? Zullen er geen complicaties komen? En hoe groot is de kans dat de nieuwe band weer af zal scheuren? Ik voelde me wat verloren.

De operatie 

Dagen voor de operatie was ik meer dan nerveus. Ik had nog nooit eerder een operatie gehad dus wist niet wat ik kon verwachten. Ik was bang en bleef maar denken aan potentiële negatieve gevolgen van deze knieblessure. Toen ik eenmaal op de operatietafel lag en de narcose begon te werken gaf ik me aan het lot over. Wat kon ik anders? Ik zakte weg in een diepe slaap. Toen ik ontwaakte zei de dokter dat het operatie goed was verlopen en ik snel zal herstellen. Fijn om te horen maar ik voelde mijn been niet en dat gaf mij wel weer stress. De volgende dag was dat gevoel gelukkig weer terug maar het voelde allemaal erg strak. Nu begon de langzame weg terug naar herstel onder begeleiding van een fysiotherapeut. De eerste dagen voelde het alsof ik opnieuw moest leren lopen. Ik wist dat ik nog een lange weg te gaan had. Ondanks mijn knieblessure Ik dreef mijn lichaam tot het uiterste om zelfs de meest simpele basisbewegingen van de knie te oefenen. Dat deed pijn, maar volgens de fysio onvermijdelijk. Je moet elke keer de grens opzoeken zonder er te veel overheen te gaan. Vele uren trainen en tranen verder ging ik langzaam vooruit en kon m’n knie steeds verder bewegen. Ik had wel veel terugslagen en ben vaak gevallen. Dat vallen voelt gek. De knie geeft dan nog niet genoeg stabiliteit en je zakt er soms volledig doorheen. Dan lig je zomaar op de grond. Er waren momenten dat ik het niet meer zag zitten. Maar dit is de realiteit en ik moest hier doorheen, maar ik hield mijn doel – kiteboarden – scherp voor ogen.

Voor het eerst kiteboarden

Wat me ook op de ‘been’ hield waren de kleine stappen in de vooruitgang. Het maakte niet uit hoe klein. Een extra graad in de buiging of iets meer kracht in het been. Ik was alleen maar bezig met trainen, terwijl ik mijn vrienden lekker zag varen. Mijn vrienden en familie speelden een grote rol in het positief blijven durende mijn knieblessure. Zij pushten mij om door te gaan in tijden dan ik het niet meer zag zitten. 

En ineens was daar de dag dat ik weer de zee in mocht om te zwemmen. Het was een heerlijk gevoel om het koude zoute water weer tegen mijn huid te krijgen. Dit gaf mij weer extra motivatie om door te gaan met trainen. Na zes maanden moest ik terug naar de dokter voor een controle. Dit zou het moment moeten zijn dat hij zou zeggen dat ik weer voorzichtig weer kon gaan kiteboarden. Ik was super gespannen en hoopte dat mijn harde werken beloond zou worden. De tijd in de wachtkamer was een kleine hel – er ging weer van alles door mijn hoofd – maar uiteindelijk mocht ik naar binnen. Hij deed wat tests en vertelde mij dat ik weer het water op mocht! Yes! Ik was super stoked en opgelucht!

Ik weet het nog goed. Tijdens de rit naar het strand gierden de zenuwen door me heen, maar toen ik eenmaal m’n kite aan het oppompen was voelde alles weer als vanouds. Alsof ik nooit weg wat geweest. Dat moment dat de kite in de lucht vloog was magisch. Ik schreeuwde het uit van blijdschap. Ik liep naar het water en had kriebels in m’n buik. Die eerste rak was fantastisch. Natuurlijk voelde mijn knie onwennig maar het ging! Ik wist ook dat ik ook nog een lange weg had te gaan om helemaal terug te komen op m’n oude niveau, maar ik voelde dat het erin zat.

Dit artikel “Knieblessure door kitesurfen” komt uit Access #5 van 2021. Voor meer kitesurf nieuws, Tips & Tricks, leesvoer en de andere magazines kijk op Ridersguide.nl. Wil je altijd up-to-date blijven? Klik dan nu hier en word abonnee van Access en volg ons op Facebook en Instagram.